Λαβράκι

Το λαβράκι (επιστημονική ονομασία: Dicentrarchus labrax) είναι ψάρι της οικογένειας των Μορονίδων, που απαντάται στην Μεσόγειο και στις ακτές του βορειοανατολικού Ατλαντικού. Στην πατρίδα μας θεωρείται σπουδαίο θήραμα και είναι πολύ νόστιμο στο φαγητό του.

Το λαβράκι έχει σύνηθες μήκος 40 με 65 εκατοστά και βάρος 5 με 7 κιλά, ενώ μπορεί να φτάσει σε μήκος το ένα μέτρο και βάρος τα 15 κιλά. Έχει καταγραφεί ότι μπορεί να ζήσει μέχρι 15 χρόνια


SurfCasting - Πάνω στο σπάσιμο του καιρού

του Μανώλη Λαούτατζη

SurfCasting - Πάνω στο σπάσιμο του καιρού

Φύκια έχουν σκεπάσει με ιερογλυφικό τρόπο την επιφάνεια της παραλίας, απόρροιας των δυνατών κυμάτων που έκρουαν με μανία την εκάστοτε ακτή. Δείγμα των δυνατών ανέμων που υπήρχαν τις προηγούμενες μέρες, εντάσεως 6 με 7bf. Μα στην παρούσα φάση, ο αέρας έχει σιωπήσει, η ορμή των κυμάτων έχει ελαττωθεί μετατρέποντάς τα σε σύμμαχο για τον επίδοξο ψαρά καθώς μας «αυτοσυστήνονται» με έναν πιο «επίλεκτο» και «βουβό» τρόπο. 

Τα άσπρα σημάδια πάνω στον καμβά της γαλανής συνεχίζουν να υπάρχουν, μα κάτι διαφορετικό συμβαίνει σε σχέση όταν την ψαρεύουμε σε συνθήκες Surfcasting. Ο παφλασμός, δημιουργία των κυμάτων, είναι κατά τι πιο «μαλακός» και «αργός» σε αντίθεση όταν ψαρεύουμε μια παραλία με συνθήκες θαλασσοταραχής. Αυτή είναι η στιγμή στην οποία ο εκάστοτε ψαράς θα πρέπει να εκμεταλλευτεί, καθώς κατά την διάρκεια του παροξυσμού του αέρα αλλά και μια μέρα μετά αφού έχει κοπάσει ο πολύς αεράς, να θεωρούνται οι καλύτερες στιγμές για τον ψαροκυνηγό. Βέβαια, για να υπάρχει σαφήνεια στις παραπάνω διατυπώσεις, κατά την διάρκεια των δύο παραπάνω καιρικών φαινομένων, θα είμαστε και αντίστοιχα προετοιμασμένοι καθώς στοχεύουμε σε διαφορετικά θηράματα. Εν ολίγοις, όταν βρισκόμαστε απέναντι σε ένα θαλασσοδαρμένο τοπίο, αυτό που αναζητάμε δεν είναι άλλο από τον ποθητό σαργό. Ένα ψάρι ιδιαίτερα δύστροπο καθώς και με την ιδιαιτερότητα να μαθαίνει γρήγορα. Ένα χαρακτηριστικό θετικό για την διατήρηση του, μα αρνητικό για μας τους ψαράδες. Όμως παρόλα αυτά, ακόμη του είναι δύσκολο να «κατευνάσει» τις ορέξεις του στην φουρτουνιασμένη θάλασσα και εμείς από την μεριά μας θα πρέπει να «πατήσουμε» πάνω στην αδυναμία του. Εκτός του σαργού σε συνθήκες θαλασσοταραχής, σε συγκεκριμένους τόπους θα μπορέσουμε να πετύχουμε και τις πολυπόθητες κυρίες, όπου και είχαμε αναλύσει σε προηγούμενα άρθρα του περιοδικού. Τι γίνεται όμως όταν ο αέρας κατευνάσει και φτάσουμε θεωρητικά στο λεγόμενο «σπάσιμο του καιρού»;

Στην αλλαγή…

Στην παρούσα φάση το σκηνικό αλλάζει άρδην ακόμη και εάν η θάλασσα παραμείνει φουσκωμένη. Μα αυτό ίσα ίσα δρα σαν θετικό προμήνυμα για το υπόλοιπο της μέρας, καθώς η θάλασσα παραμένει θολή, διάφοροι μικροοργανισμοί έχουν ξεθαφτεί από τους ισχυρούς κυματισμούς των προηγούμενων ημερών αποτελώντας έτσι ένα δέλεαρ για τα τριγύρω θηράματα της περιοχής. Επιπλέον στην παρούσα φάση, θα ήταν προτιμότερο να επικεντρωθούμε σε θηράματα όπως είναι η μουρμούρα και η τσιπούρα καθώς έπειτα από αρκετά ψαρέματα πάνω στο σπάσιμο του καιρού, έχω διαπιστώσει πως ανοίγουν με μεγαλύτερη διάθεση το «πολυπόθητο» στοματάκι τους. Σε αντίθεση με τον σαργό, που ακόμη και αν τα νερά παραμένουν θολά και «ανεβασμένα» δύσκολα θα μας κάνει το χατίρι να επισκεφτεί την ψαρεύτρα μας. Εξαίρεση, βεβαίως στην παραπάνω θεωρία, είναι να γνωρίζουμε τόπους με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε ικανοποιητικές ψαριές από σαργούς ακόμη και χωρίς κυματισμό. Αφού λοιπόν αναφέραμε τα θηράματα στα οποία θα απευθυνθούμε με τον συγκεκριμένο καιρό, πάμε να δούμε το που, πως καθώς και τα δολώματα που θα κάνουν την διαφορά στο ψάρεμά μας.

Στρατηγικές

Καταρχάς, όπως προείπαμε και στην αρχή του άρθρου, επιδιώκουμε να βρισκόμαστε πάνω στο σπάσιμο του καιρού, κάνοντας έτσι το ψάρεμά μας αρκετά πιο ευχάριστο μα συνάμα και αποδοτικό. Εξάλλου το να ψαρέψουμε σε μια θάλασσα, η οποία διατηρεί κάποιον κυματισμό με την παρουσία θολούρας, χωρίς την συνύπαρξη δυνατού αέρα, δεν αφήνει κανέναν παράκτιο ψαρά ασυγκίνητο. Βέβαια, για να συμβεί αυτό θα πρέπει να βρισκόμαστε και στις κατάλληλες παραλίες. Καταρχήν το να κινηθούμε σε μια παραλία η οποία περιβάλλεται από βράχια, πράγμα το όποιο την προφυλάσσει από κακοκαιρίες, το να δούμε σημάδια θολούρας και κυματισμού θα πρέπει τουλάχιστον να βρισκόμαστε πάνω στον παροξυσμό του αέρα, δηλαδή γύρω στα 5-6 bf. Φανταστείτε λοιπόν να επισκεφτούμε σε ψαρευτική ορολογία αυτές τις «καβάτζες» οι οποίες και συντελούν ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής ακτογραμμής, που αν τις γνωρίζουμε είναι αρκετά πονηρές, μια μέρα μετά την θαλασσοταραχή, που χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία θα «αφανίσουν» οποιοδήποτε υφιστάμενο σημάδι θολούρας. Δεν ήταν λίγες οι φορές, όπου έπειτα από ένα δυνατό βοριά που κυμαινόταν στα 6 με 7 bf, την επόμενη μέρα να επισκέπτομαι μια παραλία για το ψάρεμα του σαργού (καθώς τα μετεωρολογικά site ανάφεραν για μια μικρή μείωση του αέρα κατά 2 bf) και προς μεγάλη μας έκπληξη να βλέπουμε την απόλυτη μπουνάτσα. Φανταστείτε λοιπόν, να επισκεφτείτε σκοπίμως αυτού του είδους παραλίες κατά την διάρκεια του φαινομένου αυτού, και το μόνο που σας εγγυώμαι είναι να ακούτε με εκπληκτική λεπτομέρεια τον ήχο του βαριδιού σας κατά την διάρκεια που «σκάει» στην θάλασσα λες και έπεσε δίπλα σας. Εν ολίγοις, μην απογοητευτείτε αν δείτε συνθήκες απόλυτης μπουνάτσας χωρίς κανένα στοιχείο της ποθητής θολούρας, λες και βρίσκεστε σε πισίνα.

Εκείνες οι παραλίες που δεικνύονται για το ψάρεμά μας κατά την διάρκεια του «σπασίματος» είναι η εν γένει μεγάλες παραλίες. Παραλίες δηλαδή χωρίς να περιβάλλονται από βράχια ή να βρίσκονται μέσα σε κόλπους. Μιλάμε για παραλίες «ανοιχτές» στο μάτι του καιρού, οι οποίες με το παραμικρό αεράκι που σηκώνει, δημιουργείται το ποθητό «ρυτίδιασμα» της θάλασσας. Φανταστείτε λοιπόν, έπειτα από ένα διήμερο δυνατού ανέμου, ο οποίος θα βρίσκει φάτσα την εκάστοτε παραλία, να την επισκεφτείτε μια μέρα μετά, αφού κοπάσει ο πολύς αέρας. Εκεί θα βρείτε την μαγεία του να ψαρεύετε πάνω στο πολυπόθητο σπάσιμο του καιρού. Ο αέρας θα έχει ελαττωθεί αλλά η θολούρα θα έχει παραμείνει καθώς βουβά κύματα ακόμη θα κάνουν την εμφάνισή τους. Τον βυθό τον οποίο και προτείνω για αυτά τα ψαρέματα, είναι να αποτελείται κατά κύριο λόγο από άμμο με λίγες μπαλοθιές από φύκια. Αυτός ο βυθός λοιπόν αντικατοπτρίζει τα προαναφερθέντα λόγια μου, όσο αφορά τα θηράματα στα οποία θα επικεντρωθούμε, δηλαδή για την μουρμούρα και τσιπούρα. Βεβαίως, σε ανοιχτές παραλίες και με τον προαναφερθέντα καιρό ποτέ μην λέτε ποτέ σε εκπλήξεις. Διάφορα περαστικά λαβράκια, μπορεί να σουλατσάρουν σε λίγα μέτρα απόσταση από την ακτή, αναζητώντας διάφορες λιχουδιές που θα έχει ξεθάψει το κύμα.

Εξοπλισμός

Καλά όλα αυτά, μα ο εξοπλισμός που θα χρησιμοποιήσουμε σε τέτοια ψαρέματα, διαφέρει με αυτόν σε συνθήκες Surfcasting. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα σκληρά καλάμια δεν έχουν «χώρο» στην θήκη μας, καθώς και τα χοντρά σε διάμετρο παράμαλλα. Μέσα από αρκετά ψαρέματα πάνω σε αυτές τις καιρικές συνθήκες, η χρήση καλαμιών με casting weight 100-150 γρ θεωρούνται ιδανικά. Με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο, καθώς μπορούσα να ευχαριστηθώ κατά κάθε έννοια το ψάρεμά μου. Επιπλέον, το μήκος τους να κυμαίνεται από τα 4 έως και τα 5 μέτρα, και αυτό διότι θα επωφεληθούμε τόσο στην ρήψη μακρινών βολών ώστε για να δούμε και σε πια απόσταση τρώνε τα ψάρια καθώς και για την χρησιμοποίηση μακριών αρματωσιών με μεγάλα παράμαλλα, για να μπορέσουμε να ξεγελάσουμε ακόμη και τα πιο δύσπιστα ψάρια ( όπως η τσιπούρα). Επιπλέον, επειδή έχουμε να κάνουμε με καχύποπτα ψάρια, μεταξύ των οποίων η μουρμούρα και τσιπούρα ή τσιπούρα και μουρμούρα, θα πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στο action τους. 

Εν ολίγοις, σε αυτές τις περιστάσεις, όπου το κύμα έρχεται με μια πιο ήπια μορφή προς την ακτή, καθώς και τα εσωτερικά ρέματα έχουνε κοπάσει, η χρησιμοποίηση λεπτών και ευαίσθητων σχετικά κορυφών αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του ψαρέματος μας σε αυτές τις συνθήκες. Έτσι κατά αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσουμε να καταλάβουμε και τις πιο ανεπαίσθητες τσιμπιές, ακόμη και στην περίπτωση που μια τσιπούρα «παίζει» με το καλοστεκούμενο δόλωμά μας. Στο τομέα των αρματωσιών θα ήθελα καταρχήν να κάνω μια διευκρίνιση. Όταν ψαρεύουμε σε ανοιχτές παραλίες με συνθήκες ήπιου κυματισμού, καθώς είχαν προηγηθεί δυνατοί άνεμοι με κατεύθυνση προς την εκάστοτε παραλία, θα ήταν προτιμότερο να χρησιμοποιήσουμε παράμαλλα με όσο τον δυνατόν λιγότερους κόμπους. Αυτό γιατί είναι αρκετά πιθανόν να βρεθούμε αντιμέτωποι με την παρουσία φυκιών, κατά την διάρκεια που μαζεύουμε την αρματωσιά μας και να μας δημιουργεί τυχόν προβλήματα. Άρα λοιπόν, αν παρατηρήσετε φύκια έξω στην παραλία, να είστε στην θέση να μπορείτε να προσαρμόσετε τα παράμαλλά σας, με βάση το προαναφερθέν εμπόδιο.

Έτσι θα ήταν καλύτερα, αν δούμε πως η παρουσία φυκιών είναι «ενεργή» ακόμη και στην γαλανή, να αντικαταστήσουμε την μπομπίνα με το shockleaderμε μια πετονιά διαμέτρου 0.35 mm, ώστε να αντέχει στις τριβές. Αυτό το κάνουμε, λόγο του ότι ο κόμπος μεταξύ της μάνας και του shockleader«έχει ρέντα» στο να μαζεύει ότι βρει στο διάβα του. Οι αρματωσιές μας, στην παρούσα φάση προτιμώ να είναι μονάγκιστρες με την διαφορά όμως να μεγαλώσουμε το μήκος του παράμαλλου, σε αντίθεση αν ψαρεύαμε σε συνθήκες Surfcasting, όπου θα έπρεπε να περιορίσουμε το μήκος τους. Όσο αφορά την πρώτη περίπτωση, το κάνουμε αυτό για να δώσουμε μια φυσική κίνηση στο δόλωμα μας, με την βοήθεια των ήπιων ρεμάτων, να συμβάλλουν θετικά, δελεάζοντας κατά αυτόν τον τρόπο τα ψάρια να πλησιάσουν την ψαρεύτρα μας. Και αφού ανέφερα την λέξη δόλωμα, ήρθε η στιγμή να ανοίξω και αυτήν την ενότητα όσο αφορά το ψάρεμά μας σε συνθήκες ήπιου κυματισμού. Στην παρούσα φάση, αυτομάτως μου ήρθε στο μυαλό η πρόταση «δολώματα με μεγάλη περιεκτικότητα σε αίμα». Έτσι λοιπόν δεν θα σας κουράσω απλώς θα αναφέρω πως ο αμερικάνος για την μουρμούρα καθώς και φαραώ σε μεγάλες ποσότητες για την αγαπημένη τσιπούρα, θα αποτελέσουν τους κατάλληλους «συμπαίκτες» για αυτό το ψάρεμα.

ΚατηγορίαΤΕΧΝΙΚΕΣ
Print
Back To Top