Περιοδικό Ψάρεμα : Ψαρότοποι

Έτσι και δεν το κατέχεις το σβουρίζειν, δεν είναι ν’ ανακατεύεσαι με το άθλημα σε γρήγορα ψάρια! Με τους χαλβάδες είναι εύκολο αλλά τα αεικίνητα θέλουνε σβελτάδα κι απλωτές χεριές. Σε κάθε γοργό κεφάλι του η μισινέζα τέντωνε και τίναζε από πάνω της το νερό λες και ζωντάνευε.

Λάου – λάου θέλει Γιαννάκο μου και πάρε δώσε.

Το σκαρί του. Σήμερα που κάθε χωρίο έχει το λιμανάκι του και οι λιμενοβραχίονες έγιναν αεροδιάδρομοι, οι λαβρακάδες έπαψαν να το ψάχνουνε εκεί που τόβρισκαν. Στο λιμάνι, μα έξω απ’ αυτό, στον κάβο ακόμα περισσότερο μα και στην αφρουδιά της πέτρας, στη σκιά των βράχων ή όπου αλλού θες, το λαβράκι θα κυνηγήσει για να φαει. Τσιφλικάς μεν και λιμανοφύλακας αλλά η αλητεία – αλητεία, να τα λέμε κι αυτά. Το ψαροτόπι που θα βγάλεις λαβράκια να ξέρεις έχει κάτι ιδιαίτερο.

Τέλος πάντων σα το λαβράκι βλέπεις το αλανιάρικο στη νοστιμιά άλλο ψάρι δε βγαίνει μπροστά του κι όταν λείπετε απ’ τα ψαροτόπια του, δεν υπάρχει ψαράς που να μην το νοσταλγήσει! Ιδίως ψαράς παλιοκαραβάνα που τόχει ψαρεμένο και το γνωρίζει και στη γεύση του και στο ψάρεμά του κι αναπολεί τα περασμένα μεγαλεία. Κι όσο μεγαλώνει η λαβρακούνα και παχαίνει, αντίθετα με τα υπόλοιπα της αριστοκρατίας τάχα μου τάχα μου, τόσο πιο γλυκόσαρκη και εύγευστη γίνεται κι όποιος λέει τ’ αντίθετο λεει κοτσάνες.

Τόσο το casting, όσο και οι διάφορες μορφές του Surf Casting κτλ., είναι τεχνικές ψαρέματος που εφαρμόζονται περισσότερο τις υπόλοιπες εποχές του χρόνου, παρά το καλοκαίρι. Οι υψηλές θερμοκρασίες που καταγράφονται αυτή την εποχή και το γεγονός ότι οι παραλίες κατακλύζονται από πολύ κόσμο, είναι δύο από τους κύριους λόγους που επιβεβαιώνουν, τα γραφόμενα μου.

To floater είναι το πιο διαδεδομένο «μπιχλιμπίδι» στην παράκτια αλιεία. Μπήκε στη ζωή μας και στα βαλιτσάκια μας πριν από αρκετά χρόνια και παρά τις θεωρητικές αντιρρήσεις πολλών ψαράδων περί διακριτικότητας απέδειξε γρήγορα την αξία του. Στην ουσία με το floater  ανακαλύψαμε μια καινούργια διάσταση στο ψάρεμα, σε ένα «υψηλότερο» επίπεδο.