Παραδοσιακό ελληνικό ψάρεμα με πολλάγιστρα και πετραχτάρια
Είναι πολύ αποδοτικοί και διασκεδαστικοί τρόποι ψαρέματος, που μας έρχονται από τα παλιά. Σίγουρα όλοι έχουμε ψαρέψει είτε με το κλασσικό πεταχτάρι, είτε με τη χρήση πολλάγκιστρων, βγάζοντας πολύ καλά και εντυπωσιακά ψάρια, συνήθως τη νύχτα.
Η προετοιμασία της ομάδας είχε ξεκινήσει πριν από ένα μήνα με οργάνωση του εξοπλισμού, με τις οδηγίες του προπονητή και αφού έφτασε την Βουλγαρία πραγματοποίησε 2 προπονήσεις για να προσαρμοστεί στα δεδομένα της περιοχής.
Η συγκεκριμένη αποστολή είχε ως βασικό σκοπό, την εις βάθος εκμάθηση εξειδικευμένων τεχνικών οι οποίες σχεδόν είναι άγνωστες στην Ελλάδα. Η Βουλγαρία, όπως και όλες οι χώρες της Ευρώπης - εκτός της Ελλάδας - είναι πολύ προχωρημένες στις τεχνικές της αγωνιστικής αλιείας στα γλυκά νερά. Δυστυχώς η απουσία συχνών αγώνων αλιείας με φελλό στην Ελλάδα δεν βοηθάει την ομάδα να εξελιχθεί γρήγορα.
Τα ελαφριά μποτάκια ευρείας χρήσης της DAM που θα μας συντροφέψουν στις περισσότερες εξορμήσεις μας. Έχουν αδιάβροχη επένδυση, ενώ στο πάνω μέρος φέρουν δέρμα σουέτ. Στην περιοχή των δαχτύλων και της φτέρνας έχουν ενίσχυση από υλικό PU, πάνω από τη σόλα EVA, ενώ η σόλα είναι τρακτερωτή, από αντιολισθητικό rubber. Στο εσωτερικό διαθέτουν αφαιρούμενο πάτο. Θα τα βρούμε σε μεγέθη 43-47.
Ένα χειμώνα με καλοσύνη κι έναν ορίζοντα μελί και γλύκισμα της ψαροσύνης, βρέθηκα στο αλιευτικό καταφύγι με τον καπετάν Σταμάτη να σενιάρει τα τελευταία στο γρι - γρί, πριν ξεκινήσει για το ταξίδι τ’ αποψινό.
Πίσω ξανά στο χωριό την παράλλη τη μέρα αναζητώντας τις στο μουράγιο και στη μπούκα την αγαπημένη μου. Tη μπούκα της καρδιάς μου, την πιο περατζάνικια.
Ένα απομεσήμερο με αέρα σκιαθίτικο ξεγυρισμένο, κατέβηκα στο λιμάνι η ώρα έντεκα περασμένη για μπανιστήρι και σουλάτσο. Τα γριγριά που συνέχιζαν ακόμα να δουλεύουνε, ήτανε μετρημένα στα δάχτυλα του μισού χεριού κι εξαφανισμένα.