Τσιπούρα

Η τσιπούρα (επιστημονική ονομασία: Sparus aurata - Σπάρος ο χρυσόχρους) είναι ψάρι της οικογένειας των Σπαρίδων που απαντά στην Μεσόγειο και στις ακτές του βορειοανατολικού Ατλαντικού.
Η τσιπούρα έχει συνήθως μήκος 30-35 εκατοστά, αν και έχουν βρεθεί ψάρια με μήκος 70 εκατοστά. Η βαρύτερη τσιπούρα που έχει αλιευθεί είχε βάρος 17,2 κιλά. Η μεγαλύτερη καταγεγραμμένη ηλικία τσιπούρας είναι (σε αιχμαλωσία) 11 έτη. Έχει ασημένιο χρώμα με μια χαρακτηριστική μαύρη κηλίδα στο τέλος του βραγχιακού επικαλύμματος. Επίσης, χαρακτηριστικό είναι και το χρυσό τόξο που ενώνει τα μάτια, πιο έντονο στα ενήλικα ψάρια, και έδωσε στην τσιπούρα το όνομα «χρυσόφρυς». Υπάρχει μια κόκκινη γραμμή στο όριο του κάτω μισού του βραγχιο-καλύμματος. Η τσιπούρα έχει έντονα κυρτό προφίλ, οβάλ και ψηλό σώμα.


Mεγάλα κορωνάτα στη Φρίσσα. Πάμε λιθάρια;

Του Γιάννη Παπαθανασιού

Mεγάλα κορωνάτα στη Φρίσσα. Πάμε λιθάρια;

Ένα χειμώνα με καλοσύνη κι έναν ορίζοντα μελί και γλύκισμα της ψαροσύνης, βρέθηκα στο αλιευτικό καταφύγι με τον καπετάν Σταμάτη να σενιάρει τα τελευταία στο γρι - γρί, πριν ξεκινήσει για το ταξίδι τ’ αποψινό.

Πολλάγγιστρα - Mεγάλα κορωνάτα στη φρίσσα - Πάμε μουράγιο;

Του Γιάννη Παπαθανασίου

Πολλάγγιστρα - Mεγάλα κορωνάτα στη φρίσσα - Πάμε μουράγιο;

Πίσω ξανά στο χωριό την παράλλη τη μέρα αναζητώντας τις στο μουράγιο και στη μπούκα την αγαπημένη μου. Tη μπούκα της καρδιάς μου, την πιο περατζάνικια.

Πολλάγγιστρα - Mεγάλα κορωνάτα στη Φρίσσα - Πάμε γιαλό;

Του Γιάννη Παπαθανασίου

Πολλάγγιστρα - Mεγάλα κορωνάτα στη Φρίσσα - Πάμε γιαλό;

Ένα απομεσήμερο με αέρα σκιαθίτικο ξεγυρισμένο, κατέβηκα στο λιμάνι η ώρα έντεκα περασμένη για μπανιστήρι και σουλάτσο. Τα γριγριά που συνέχιζαν ακόμα να δουλεύουνε, ήτανε μετρημένα στα δάχτυλα του μισού χεριού κι εξαφανισμένα.

Η επιλογή της φρίσσας.

Του Γιάννη Παπαθανασίου

Η επιλογή της φρίσσας.

Το λοιπόν για δόλωμα και το εξεπιτούτου πάστωμά της εκείνη την συγκεκριμένη εποχή, δεν ήταν τυχαίο, μιας και μπορούσαν να την δολώνουν ολόφρεσκη αν έπρεπε, βρίσκοντάς την σε καθημερινή βάση και μάλιστα για πέταμα, χωρίς να έχουν υποχρέωση σε κανέναν και βασικά χωρίς να δίνουν χρήματα. Δώσε βάση στην πενιά και κάτσε σκέψου.

Άιντε να ψαρέψουμε μωρέ!

Του Γιάννη Παπαθανασίου

Άιντε να ψαρέψουμε μωρέ!

Είχα παλουκωθεί εκεί ψηλά στον κυματοθραύστη του αλιευτικού, με τα πλείστα κατρακύλια απ’ την έξω πάντα, ψηλότερα απ’ τα καλάμια, και χάζευα χαμηλά τα φώσφορα στους κορφιάτες τους πούστεκαν ακούνητα πάνω στο κατάμαυρο νερό που σάλευε ρυθμικά σε κάθε πισωγύρισμα του αντιμάμαλου

Back To Top