Συναγρίδα

Η συναγρίδα έχει σώμα οβάλ, το οποίο είναι επίπεδο στα πλάγια και έχει μεγάλο κεφάλι. Το στόμα της έχει πολύ ισχυρούς κυνόδοντες και στις δύο σιαγόνες. Το μήκος της μπορεί να ξεπεράσει και το ένα μέτρο και το βάρος της τα 15 κιλά. Έχει χρώμα γαλάζιο - ασημί, το οποίο μπορεί να επηρεαστεί από την ηλικία της αλλά και από το περιβάλλον που βόσκει. Είναι η βασίλισσα των θαλασσών μας και ένα ψάρι τρόπαιο.

Συνήθως την συναντάμε σε βάθος από ρηχά, αλλά μπορεί να φτάσει και τα 150 μέτρα. Η συναγρίδα ζει σε καθαρά νερά, σε πετρώδεις ή αμμώδεις βυθούς.


Spinning - Στην σιγουριά του λιμενοβραχίονα

του Παναγιώτη Κολλιόπουλου

Spinning - Στην σιγουριά του λιμενοβραχίονα

Για πολλά χρόνια το ψάρεμα με τεχνητά δολώματα ήταν συνώνυμο με τα λιμάνια. Οι περισσότεροι ψαράδες βέβαια αφιέρωναν σχεδόν αποκλειστικά το ενδιαφέρον τους στην εσωτερική πλευρά αυτού, κάτι που είναι λογικό αφού τα φώτα συγκεντρώνουν το πληθυσμό του «ψιλού» και αυτός με τη σειρά του θα προσελκύσει τους κυνηγούς.

Τα χρόνια πέρασαν, τα δεδομένα άλλαξαν και λίγο η απαγόρευση του ψαρέματος σε κάποια από αυτά τα μέρη, λίγο η αύξηση του πληθυσμού των ψαράδων και λίγο τα ψάρια που με τον καιρό έμαθαν να φυλάγονται από τις παγίδες μας, οδήγησαν τους ψαράδες να αναζητήσουν τους στόχους τους σε άλλα μέρη. Στη περίπτωση μου οι καταστάσεις δε με οδήγησαν και πολύ μακριά, μονάχα λίγα μέτρα παραπέρα στην εξωτερική πλευρά του λιμανιού. Στα βράχια που για χρόνια κοιτούσα με μισό μάτι. Στα μπλόκια του λιμενοβραχίονα! Η αλήθεια είναι ότι στα τόσα χρόνια που ασχολούμαι με το ψάρεμα μέσω τεχνητών δολωμάτων, για λίγα πράγματα μπορώ να μιλήσω με τόση σιγουριά όσο το ψάρεμα στο λιμενοβραχίονα. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως.

Ο βιότοπος του λιμενοβραχίονα

Ο λιμενοβραχίονας με λίγα λόγια είναι ένα τεχνικό έργο το οποίο έχει το ρόλο της προστασίας του κυρίως σώματος του λιμένα από την άμεση επαφή με τα κύματα και τις έντονες καιρικές συνθήκες γενικότερα. Είναι αναπόσπαστο κομμάτι κάθε λιμανιού ενώ στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι κατασκευασμένος από μεγάλους ογκόλιθους ή βράχους οι οποίοι τοποθετούνται ο ένας πλησίον του άλλου από το πυθμένα έως το άνω μέρος της επιφάνειας του λιμανιού. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, είναι το σημείο που θα φάει όλο το «ξύλο» από τις καιρικές συνθήκες με ότι αυτό συνεπάγεται για το βαθμό επικινδυνότητας που τον διέπει. Για το λόγο αυτό δε πρέπει ποτέ να αποφασίσουμε να επισκεφθούμε το λιμενοβραχίονα χωρίς να είμαστε σε πολύ καλή φυσική κατάσταση ενώ θα πρέπει να έχουμε τη προσοχή μας στο τριγύρω περιβάλλον ώστε να μην βρεθούμε προ εκπλήξεως.

Τα κυριότερα σημεία που θα πρέπει να δίνουμε πάρα πολύ σημασία είναι η στατικότητα άρα και η μη υποχώρηση των βράχων στην επαφή μαζί τους καθώς και η γλίτσα στην επιφάνεια αυτών η οποία πολλές φορές λόγω του μαύρου χρώματος της μπορεί να περάσει απαρατήρητη στα μάτια μας ενώ μια επαφή μαζί της και η τούμπα είναι σχεδόν αναπόφευκτη. Ο λόγος που δίνω τόσο έμφαση στο κομμάτι της ασφάλειας είναι διότι στο παρελθόν έχω πέσει στις παραπάνω «παγίδες» και δε θα ήθελα σε καμία περίπτωση να βρεθεί κάποιος στη θέση μου για το λόγο αυτό θα σας συμβούλευα να κάνετε την αναγνωριστική σας επίσκεψη στο λιμενοβραχίονα του ενδιαφέροντος σας χωρίς να έχετε εξοπλισμό μαζί σας ώστε να είστε όσο πιο ασφαλής γίνεται μέχρι να δείτε το «τι και πως».

Φυσικά όπως είναι κατανοητό, στην αρχή της ύπαρξης του, η ζωή γύρω από αυτόν δεν παρουσιάζει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον αλλά με τον καιρό τα φυσικά χαρακτηριστικά του όπως οι ανοχές, τα κενά μεταξύ των βράχων και η δημιουργία βλάστησης στην επιφάνεια αυτών αρχίζουν να προσελκύουν και να φιλοξενούν ζωή όπως καβούρια, γαρίδες, όστρακα και μικρόψαρα τα οποία εκεί θα βρουν τη προστασία και τη τροφή που απαιτούν για να δραστηριοποιηθούν και να ολοκληρώσουν το κύκλο της ζωής τους. Αυτό θα γίνει με το καλύτερο δυνατό τρόπο χωρίς να αντιμετωπίζουν την υπέρ έκθεση του ανοιχτού λιμανιού και τους κινδύνους που παραμονεύουν εκεί.

Αυτό με τη σειρά του θα προσελκύσει και άλλα ψάρια τα οποία όπως είναι φυσικό θα προσελκύσουν και τα ψάρια θηρευτές τα οποία κατά κύριο λόγο ενδιαφέρουν τους απανταχού spinners. Το κυριότερο γεγονός βέβαια που κάνει τον λιμενοβραχίονα «hot spot» είναι ότι λόγω των κυμάτων που σκάνε επάνω του, έχουν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία απόνερων γεμάτων οξυγόνο ενώ η όλη φόρτιση από τη «μάχη» κύματος και βράχου εκτονώνεται σε μεγάλο βαθμό προς το πάτο με αποτέλεσμα την ανάδευση του πυθμένα και τη δημιουργία πρόσφορου εδάφους για τη «βοσκή» κάθε είδους ψαριού! Προσωπικά είχα τη τύχη στη ζωή μου να αρχίσω να ψαρεύω έναν αρκετά μεγάλο λιμενοβραχίονα από την αρχή της κατασκευής και να παρατηρήσω όλες τις φάσεις της προόδου του στη διάρκεια της ζωής του ως και την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές. Στο δια ταύτα τώρα, το κυρίως θέμα το οποίο προκαλεί πονοκέφαλο στους ψαράδες που έχουν σκοπό να ψαρέψουν στο λιμενοβραχίονα είναι τα σημεία που θα που αποφασίσουν να επιμείνουν σε αυτόν σχετικά με το μήκος του. Όπως θα ξέρετε το κυριότερο σημείο όλων είναι η άκρη ή η «μύτη» του λιμενοβραχίονα το οποίο αποτελεί και το σημείο εισόδου και εξόδου του πληθυσμού του ψιλού και κατά συνέπειας και των θηρευτών τους. Από εκεί και πέρα όμως η παρατηρητικότητα μας σε συνδυασμό με τη τεχνική που θα επιλέξουμε να ψαρέψουμε θα μας δώσουν τη δυνατότητα να αποκωδικοποιήσουμε με τον καιρό σε πολύ μεγάλο βαθμό τους γρίφους του λιμενοβραχίονα.

Ουσιαστικά μιλάμε για ένα πεδίο ψαρέματος το οποίο σου δείχνει διαφορετικό πρόσωπο ανάλογα με την εποχή, την ώρα, τον καιρό και τη τεχνική που θα επιλέξεις να το προσεγγίσεις. Προσωπικά θα ψαρέψω σε ένα τέτοιο μέρος κάθε εποχή του χρόνου, μέρα και νύχτα ενώ όσο αφορά τις τεχνικές προσωπικά αν και κατά τη διάρκεια του χρόνου παίζω μπάλα με πιο «τεχνικά» ψαρέματα ομολογώ ότι με το μεσαίο spinning αυτή την εποχή έχω καταφέρει να προσεγγίσω με πολύ αποτελεσματικό τρόπο τα ψάρια. Ο λόγος επιλογής αυτής της εκδοχής του spinning είναι η αποτελεσματικότητα του στα ψάρια που απευθύνομαι στα μέρη αυτά τα οποία είναι είτε «τοπιάρικα» είτε θα βρεθούν στο στόχαστρο ανά εποχή. Πιο συγκεκριμένα αναφέρομαι σε ψάρια όπως τα μεγάλα λιτσομελάνουρα, οι παλαμίδες, τα κοκκάλια, τα λαβράκια, οι λούτσοι, τα μανάλια και τα γοφάρια χωρίς να λείπουν οι εκπλήξεις φυσικά όπως οι κυνηγοί, οι λίτσες καθώς και τα μανάλια. Στο παρών άρθρο βέβαια θα εστιάσουμε τη προσοχή μας και θα αναλύσουμε τη προσέγγιση του λιμενοβραχίονα λαμβάνοντας σαν σημείο αναφοράς την εποχή που διανύουμε, πάμε λοιπόν!

Μεσαίο spinning στα μπλόκια

Το μεσαίο spinning είναι η πτυχή του ψαρέματος με τεχνητά δολώματα και με τους περισσότερους οπαδούς ενώ καταφέρνει να καλύψει τη πιο βασική κατηγορία μεγεθών και βαρών τεχνητών. Λόγω των παραπάνω όπως είναι φυσικό είναι ο πρωταγωνιστής του λιμενοβραχίονα. Πράγματι η χρήση των τεχνητών όπως τα minnow, τα vibration, τα walk the dog, τα popper, τα sinking pencil και οι σιλικόνες έχει αποδειχτεί πολύ καλή επιλογή απέναντι στα ψάρια που συχνάζουν σε αυτό το μέρος, τα οποία αυτή την εποχή είναι κυρίως οι λούτσοι, τα λαβράκια, οι παλαμίδες, τα γοφάρια ενώ δε λείπουν και οι εκπλήξεις όπως οι λίτσες, οι μεγάλοι κυνηγοί και τα μανάλια όπως αναφέραμε παραπάνω. Αναφερόμενος στη μεσαία εκδοχή της τεχνικής, όπως έχω ξαναπεί εννοώ ένα σύνολο το οποίο να απαρτίζεται από ένα καλάμι μήκους 2.50 - 2.80 μέτρων με εύρος χρήσης γραμμαρίων τα 10 με 40 γραμμάρια, ένα μοτέρ μεγέθους 2500 – 3000 το οποίο θα είναι γεμάτο με ένα ποιοτικό (κατά προτίμηση) οκτάκλωνο νήμα διατομής ΡΕ 0.8 – 1.2 ενώ το όλο θέμα θα συμπληρώνει ένα παράμαλλο διατομής 0.25 – 0.35 χιλιοστών και μια δυνατή αλλά ενισχυμένη παραμάνα ασφαλείας.

Φυσικά το παραπάνω είναι ένα σημείο αναφοράς το οποίο λαμβάνοντας το υπόψη ο καθένας μπορεί να προσαρμόσει τα χαρακτηριστικά του εξοπλισμού του στα δικά του μέτρα και σταθμά. Όσο αφορά το θέμα επιλογής γάντζου ή απόχης, προσωπικά προτιμώ την απόχη και την ασφάλεια του διχτυού της αφού όταν ακουμπήσουμε το ψάρι μπορεί να αντιδράσει έντονα, να ξαγκιστρωθεί και να το χάσουμε πραγματικά μέσα από τα χέρια μας, επίσης θεωρώ απαραίτητη τη χρήση gripper και πένσας για την ασφαλή ακινητοποίηση και απαγκίστρωση του ψαριού. Επίσης ένα ακόμα θετικό της χρήσης του παραπάνω εξοπλισμού είναι και ο καιρός, αφού μπορούμε να ψαρέψουμε υπό κάθε συνθήκη από πλήρη άπνοια έως και με σχετικά πολύ φορτωμένο καιρό. Όσο αφορά τις ώρες του ψαρέματος, πέρα από τις ώρες κρίσιμου ενδιαφέροντος όπως το ξημέρωμα και το νύχτωμα μπορούμε να επιμείνουμε μέρα αλλά και νύχτα ανάλογα με τη θέληση και το πρόγραμμα του καθενός.

Η στρατηγική ψαρέματος που μπορούμε να ακολουθήσουμε είναι η παρακάτω. Την ώρα του ξημερώματος και του νυχτώματος λοιπόν μπορούμε να πρεσάρουμε τα ψάρια με τα κλασσικά minnow σε μεγέθη από 125 έως και 175 χιλιοστά ενώ όσο η φωτεινότητα ανεβαίνει μια σιλικόνη τύπου paddle tail, ένα sinking pencil ή ένα walk the dog συνδυασμένα με χαμηλές προς μεσαίες ταχύτητες ανάκτησης μπορούν φανούν πολύ άξιοι σύμμαχοι. Από εκεί και πέρα τώρα όσοι θα επιλέξετε να αφιερώσετε το πρωινό ή και το μεσημεριανό σας χρόνο ψαρεύοντας, θα σας πρότεινα να εστιάσετε τη προσοχή σας στα ανώτερα στρώματα της θάλασσας και να επιμείνετε με μεγάλα minnow, walk the dog και σιλικόνες τύπου slug συνδυασμένα με «έντονο» ψάρεμα και συχνές εναλλαγές τεχνητών έχοντας ως στόχο τα ψάρια που σουλατσάρουν γύρω από το λιμενοβραχίονα. Όσοι θα επιλέξετε να εστιάσετε τη προσοχή σας τις βραδινές ώρες στο λιμενοβραχίονα, θα σας πρότεινα να επιλέξετε σημεία τα οποία βρίσκονται κοντά στις φυσικές οριακές συνθήκες σκοταδιού και φωτός,εκεί τα minnow, οι σιλικόνες παντός τύπου και τα vibration θα πρέπει να είναι οι πρώτες σας επιλογές συνδυασμένα με χαμηλές ταχύτητες ανάκτησης και «χαλαρό» ψάρεμα με τη προσοχή σας να εστιάζεται από το πάτο ως και λίγο κάτω από την επιφάνεια του νερού.

Επίσης μια καλή επιλογή για το νυχτερινό ψάρεμα είναι η χρήση βυθιζόμενων μεγάλων minnow, τα οποία αφού τα αφήσουμε να φτάσουν στο επιθυμητό βάθος, ξεκινάμε να τα ανακτούμε με μεσαία ταχύτητα σε συνδυασμό με χτυπήματα τύπου jerking και παύσεις, η τεχνική αυτή έχει δείξει πολύ καλά αποτελέσματα ενώ μπορεί να ξεγελάσει ακόμα και κάποιο πολύ πονηρό ψάρι. Τα παραπάνω ισχύουν κυρίως για τη περίπτωση της άπνοιας και του σχετικά λίγο φορτωμένου καιρού. Στη περίπτωση που ο καιρός είναι φορτωμένος και κόντρα με εμάς, τότε τα μεγάλα minnow μεγέθους 140 – 200 χιλιοστών με slim σιλουέτα είναι η ιδανικότερη επιλογή σε συνδυασμό με έντονα χτυπήματα τύπου twitching. Όσο αφορά το θέμα των χρωματισμών θα σας πρότεινα να ακολουθήσετε το κανόνα των φυσικών χρωμάτων με τα «στανταράκια» κιτρινοροζοπορτοκαλιά να συμπληρώνουν την ομάδα σας ανεξαρτήτως τύπου τεχνητού! Προσωπικά θεωρώ το λιμενοβραχίονα μεγάλο σχολείο αφού μπορεί να φιλοξενήσει τον αρχάριο αλλά και τον έμπειρο ψαρά ενώ κατά το ψάρεμα σε αυτόν θα κληθείς να αντιμετωπίσεις τη καχυποψία ενός πονηρού ψαριού του λιμανιού σε συνδυασμό με τη μειωμένη ελευθερία κινήσεων του βράχου με επιτυχία αν θέλεις να ξεγελάσεις, να νικήσεις αλλά και να ακουμπήσεις το ψάρι στο βράχο.

Κλείνοντας αυτό το άρθρο θα ήθελα να τονίσω τη σημασία της απελευθέρωσης των μικρών ψαριών καθώς και της διατήρησης της καθαριότητας του σημείου που ψαρεύουμε με ότι αυτό συνεπάγεται.

ΚατηγορίαTEΧΝΙΚΕΣ - SPINNING
Print
Back To Top