Αν και ο φετινός χειμώνας έως και τη στιγμή που γράφω αυτές τις στιγμές είναι πολύ light, χωρίς τα κρύα των προηγούμενων ετών και με το σκηνικό του ελάχιστου χιονισμένου Παναχαϊκού όρους Δεκέμβρη μήνα να συνεχίζει να χαλάει τη ψαρευτική μου ψυχολογία.

Οι πληθυσμοί του ψιλού έκαναν τη δουλειά τους και οι ντάσκες φάνηκαν πιστές στο ραντεβού τους. Η φετινή ψαροχρονιά για εμένα σταμάτησε τον Ιούλιο, λόγω της στρατιωτικής μου θητείας και με την επιστροφή μου στη πόλη μου πριν λίγο καιρό αποφάσισα να αφιερώσω τα ψαρέματα μου στα συνηθισμένα σημεία, αλλά να κυνηγήσω τα ψάρια αποκλειστικά με πλάνους. Ο κύριος λόγος της απόφασης μου αυτής ήταν να εξάγω μερικά χρήσιμα συμπεράσματα σχετικά με το βάθος, την ώρα και τον καιρό που θα τρώνε τα ψάρια όταν ταυτόχρονα με εμένα το ψαρευτικό ζευγάρι μου θα τις έψαχνε με τα κλασσικά minnow. Τα μέρη που αναζήτησα τα ψάρια ήταν οι κοφτές παραλίες και φυσικά τα κατσάβραχα του Κορινθιακού.

Λίγα λόγια για τη ντάσκα

Πρόκειται για ψάρι πελαγόδρομο, το οποίο ανήκει στην οικογένεια των τονοειδών με μεγέθη που φτάνουν τα 20 κιλά σε βάρος και τα 100 εκατοστά σε μήκος. Τα πιο συνηθισμένα όμως που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε από την ακτή, είναι ψάρια από το μισό κιλό έως τα πέντε - έξι και πιο σπάνια ψάρια που αγγίζουν ακόμα και τα δέκα(!) κιλά. Η επιστημονική του ονομασία είναι Euthynnus Alletteratus ενώ πολλές και διαφορετικές ονομασίες δίνονται σε αυτό το ψάρι κατά τόπους όπως καρβούνι, παλαμίδα, ντάσκα, ορτσίνι, τονάκι και κοπάνι με τα επικρατέστερα να είναι τα ντάσκα και καρβούνι. Χαρακτηρίζεται από σφιχτό μυώδες, τορπιλοειδές σώμα, πάρα πολύ δυνατή ουρά και ακραία αντανακλαστικά, προσόντα τα οποία καθιστούν το ψάρι αυτό ικανότατο κυνηγό και πολύ δυνατό αντίπαλο.

Ένα ωραίο ψάρεμα σε κοφτή παραλία.

Χάρη στο ανεπτυγμένο καρδιαγγειακό του σύστημα, μπορεί να διατηρεί τη θερμοκρασία ελάχιστα υψηλότερη από αυτή του περιβάλλοντος του, δίνοντας του το ατού της άνετης του κυκλοφορίας ακόμα και σε πολύ μεγάλα βάθη. Μετακινείται σε κοπάδια ενώ όσο μεγαλώνει σε μέγεθος αποσπάται από το κοπάδι δημιουργώντας μικρότερες ομάδες ισομεγεθών ψαριών, τα οποία κινούνται κοντά στην ακτή κάνοντας επιδρομές σε κάβους και κοφτά νερά. Η ασυνήθιστη συχνότητα που τα ψάρια αυτά επιλέγουν να κυνηγήσουν σε σημεία κοντά στην ακτογραμμή είναι και ο λόγος που έχουμε συχνές πυκνές συναντήσεις μαζί τους. Άξια αναφοράς είναι και η συνεργασία που δείχνει η ντάσκα στο κυνήγι της, αφού ούκ  oλίγες φορές τις έχω πετύχει να είναι «κολλητάρια» με λούτσους, μανάλια και παλαμίδες αποδεκατίζοντας τα κοπάδια του ψιλού. Εμείς θα συναντήσουμε τα ψάρια αυτά πάνω στο ξημέρωμα μέχρι και να σηκωθεί για τα καλά ο ήλιος, ενώ αν ψαρεύουμε πάνω ή κοντά σε κάποιο κάβο αξίζει να επιμείνουμε όλη την ημέρα.

Λίγα λόγια για τους πλάνους

Πρόκειται για τεχνητά που ανήκουν στη κατηγόρια των τεχνητών αντίδρασης, συνήθως είναι κατασκευασμένα από μολύβι, μέταλλο και πιο σπάνια από κάποια ιδιαίτερα κράματα μετάλλων. Κατά τη χρήση τους παράγουν αντανακλάσεις όπου σε συνδυασμό με τη προκλητική κίνηση τους καταφέρνουν να δελεάζουν, ακόμα και τα πολύ πονηρά ψάρια. Όπως καταλαβαίνετε μας δίνουν τη δυνατότητα να επεκτείνουμε κατά πολλά μέτρα σε μήκος και βάθος τη ψαρεύτρα μας λόγω της εξαιρετικής βολής και της βυθιζόμενης φύσης τους. Στο συγκεκριμένο θέμα θα ασχοληθούμε αποκλειστικά με τους μεσόβαρους πλάνους αφού είναι ικανοί να μας προσφέρουν εκπληκτικά μακρινές βολές και εξαιρετικά προκλητικό «πέσιμο» κατά το βύθισμα τους, προσόντα τα οποία είναι απαραίτητα για το ψάρεμα των ψαριών αυτών.

Ουσιαστικά οι μεσόβαροι ψαρεύουν όλες τις χρονικές στιγμές παραμονής τους στο νερό, ενώ συνήθως δέχονται το χτύπημα στο νεκρό χρόνο βύθισης τους, είναι ιδανικοί για τους τόπους που θα αναζητήσουμε τις ντάσκες, που δεν είναι άλλοι από τα βράχια και τις βαθιές παραλίες, αφού μπορούμε να έχουμε συνεχόμενη επαφή μαζί τους, με αποτέλεσμα να αποφεύγουμε σε μεγάλο βαθμό τα σκαλώματα. Το μοναδικό αρνητικό τους είναι ότι είναι ευάλωτοι απέναντι στα ρεύματα και για τα γραμμάρια που θα τους χρησιμοποιήσουμε εμείς, τα οποία κυμαίνονται μεταξύ 15 και 40 γραμμάριων το ψάρεμα γίνεται ιδιαίτερα δύσκολο. Τα χρώματα που θα επιλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε είναι όπως πάντα τα σαρδελοειδή, αλλά οφείλω να ομολογήσω ότι νωρίς το πρωί και μέχρι να φωτίσει καλά η μέρα οι λευκές, ροζ και χρυσαφιές αποχρώσεις έχουν δείξει τρομερά αποτελέσματα ειδικά σε χρωματικούς συνδυασμούς τύπου "ζέβρα".

Η "ζέβρα" έκανε τη δουλειά της!

Πως τους δουλεύουμε;

Ο τρόπος χρήσης τους ένα νόμισμα με δύο όψεις, η μία όψη είναι το ψάρεμα από την επιφάνεια ως και τα μεσόνερα, ενώ η άλλη είναι το ψάρεμα από τα μεσόνερα μέχρι και τα κατώτερα στρώματα του βυθού, με ότι καταπόνηση για τον εξοπλισμό αυτό συνεπάγεται. Για ψάρεμα από μεσόνερα και πάνω η σταθερή ανάκτηση συνδυασμένη με σταματήματα (stop and go) είναι πολύ καλή, ξεκούραστη και αποδοτική τακτική. Για ψάρεμα από μεσόνερα και κάτω απαιτείται από μέρους μας μεγαλύτερη εμπειρία και ενέργεια, καθώς πρέπει να έχουμε το νου μας ώστε να μένουμε σε συγκεκριμένο βάθος, ενώ τα σκαλώματα είναι συχνό φαινόμενο. Χτυπήματα τύπου jerking μεγάλου εύρους σε συνδυασμό με μεσαία ταχύτητα ανάκτησης είναι όλα και όλα όσα χρειάζεται να κάνουμε. Προσωπικά ξεκινάω το ψάρεμα που ακολουθώντας το πρώτο τρόπο στα ψαρέματα μου ώστε να μη καταπονώ σε μεγάλο βαθμό τα εργαλεία μου, αλλά κάποιες μέρες όταν τα άνω στρώματα του νερού είναι κρανίου τόπος, τότε αφήνω τα σιδερικά μου να κατέβουν στα κατώτερα στρώματα του βυθού. Εκεί συνήθως τα αποτελέσματα θα είναι ικανοποιητικά. Άξια αναφοράς είναι και η γρήγορη ανάκτηση συνδυασμένη με speed jigging στους slim πλάνους, η οποία δείχνει να ενεργοποιεί σε πολύ μεγάλο βαθμό την όρεξη των ψαριών αυτών.

Εξοπλισμός

Το κεφαλαίο εξοπλισμός είναι λίγο πολύ όσα έχουμε πει ως τώρα, ένα καλάμι με fast ή extra fast δράση μήκους 2.60m-3m, σε συνδυασμό με ένα στιβαρό μοτέρ το οποίο να διαθέτει άψογη διαχείριση νήματος γεμάτο με ένα καλής ποιότητας οχτάκλωνο και κατά προτίμηση πολύχρωμο νήμα, ένα παράμαλλο διατομής 0.40-0.45 χιλιοστών και μια δυνατή παραμάνα ασφαλείας κατά προτίμηση τύπου «συνδετήρα» είναι όσα χρειαζόμαστε. Όσο αφορά το επίμαχο θέμα των γραμμαρίων του πλάνου, για να είστε σίγουροι ότι μπορείτε να «ξεζουμίσετε» στο έπακρο ένα πλανάκι, τότε στην περίπτωση που θα δουλέψετε με καλάμι shore jigging τότε μπορείτε να χρησιμοποιείτε ότι λέει πάνω το καλάμι. Αν όμως χρησιμοποιείτε καλάμι spinning – heavy spinning, τότε το βάρος του θα πρέπει να ισούται με το άνω όριο του casting weight του καλαμιού σας μείον 15 γραμμάρια. Λόγου χάρη αν έχετε ένα καλάμι με casting weight 15-60gr τότε (60 - 15 = 45) γραμμάρια το μέγιστο βάρος πλάνων που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε. Η ουσία του παραπάνω συλλογισμού είναι ότι δε φτάνει απλά να κάνετε βολή με δαύτα αλλά και να μπορείτε να τα χτυπήσετε, ώστε να καταφέρνετε να τους προσδίδετε την κίνηση που πρέπει χωρίς να ξενίζετε τα ψάρια.

Μια ωραία ντάσκα λίγο πριν σηκωθεί ο ήλιος με speed jigging πάνω στην αποχή.

Ένας άλλος παράγοντας που επηρεάζει το επιτρεπόμενο όριο γραμμαρίων είναι και το σχήμα του πλάνου καθώς άλλη αντίσταση θα προκαλέσει στον εξοπλισμό μας για παράδειγμα ένας πλάνος 30 γραμμαρίων «μαχαίρι» και άλλη ένας πιο μαζεμένος ίδιων γραμμαρίων. Το αρμάτωμα του κάθε πλάνου είναι επίσης στη κρίση του καθενός αν και συνήθως οι πλάνοι αυτοί διατίθενται αρματωμένοι εγώ προτιμώ τους slim να τους αρματώνω με διπλά assist hook μεγέθους 1 ή 2/0 ενώ τους πιο μαζεμένους που ως επί το πλείστο θα τους ψαρέψω από μεσόνερα και πάνω, να τους αρματώνω με ένα assist hook στο κεφάλι και μια σαλαγκιά στο πίσω μέρος, εφόσον δε μου δημιουργούν προβλήματα με μπερδέματα κατά τη χρήση τους στα επίπεδα αυτά.

Η ντάσκα κατά το ψάρεμα της.

Το χτύπημα της ντάσκας είναι ιδιαίτερα βίαιο, λόγω αυτού και του σφιχτού πλην όμως μαλακού στόματος της το κάρφωμα είναι άμεσο και πολλές φορές δεν αφήνει περιθώρια διαφυγής στο ψάρι. Θα την αναγνωρίσουμε από το έντονο τρέμουλο της μύτης του καλαμιού κατά τη παραβολή του, σημάδι της νευρικότητας αυτού του πελαγίσιου. Μετά το αρχικό σοκ θα ξεσπάσει σε έντονα φευγιά κάτι το οποίο είναι και η καταδίκη της λόγω του ευαίσθητου καρδιακού συστήματος που υποστηρίζει το τορπιλοειδές κορμί της, αν δει ότι δε μπορεί να κάνει τα δικά της θα ξεκινήσει να κάνει κύκλους καταντώντας τα μέτρα του ελεύθερου νήματος ως αυτή άχρηστα από το στρίψιμο που του προκαλεί, ενώ οι μεγάλες του είδους από τρία κιλά και πάνω, θα κολλήσουν στο πάτο αρνούμενες να παραδοθούν μέχρι να τις εγκαταλείψει η καρδιά τους.

Η ποικιλία σε χρώματα και βάρη πλάνων είναι το πλεόνεκτημα μας.

Συχνά αυτή η περίπτωση χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη ποσότητα αίματος που θα "ξερνάει" το ψάρι καθώς πλησιάζει. Αυτό που πρέπει να έχουμε εμείς στο μυαλό μας είναι ότι μετά το strike, θα πρέπει να σιγουρέψουμε το ψάρι με ακόμα ένα δυνατό κάρφωμα από μέρους καθώς η σωστή διαχείριση του ψαριού αφήνοντας το να "σκάσει" μακριά από τα βράχια ή την αποχή, θα μας επιτρέψει να το ακουμπήσουμε στο βράχο, ειδάλλως θα τη δείτε να κάνει το ψόφιο κοριό και τη τελευταία στιγμή να λυσσάει και να ψάχνει τα βράχια να κόψει το "σκουλαρίκι" που της φορτώσαμε! Καλές ντασκοαναζητήσεις!