Μελανούρι πιασμένο με αρματωσιά που φέρει αγκίστρι και δόλωμα σαλιγκαράκι

Ένα από τα αγαπημένα ψάρια του απικατζή ψαρά είναι σίγουρα το μελανούρι. Το ιδιόμορφο ψάρεμά του, η εξυπνάδα του σε συνδυασμό με τη λαιμαργία του, το δυνατό τσίμπημα αλλά και τράβηγμά του είναι αυτά που μας ωθούν να το αναζητήσουμε σε μέρη δύσκολα και κακοτράχαλα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απορρίπτουμε τα κοντινά σημεία.

Εποχή

Το μελανούρι μπορεί να το συναντούμε όλες τις εποχές του χρόνου,  όμως η εποχή που διανύουμε θεωρείται η καλύτερη για την αναζήτησή του. Η έλλειψη βροχών, το σταθερό πάτημα στο έδαφος, το πλησίασμα των ψαριών στην ακτογραμμή, η μεγάλη τους όρεξη μετά την ωοτοκία τους, η μεγάλη διάρκεια της μέρας, η σταθερότητα του καιρού είναι αυτά που φέρνουν και τα θετικά αποτελέσματα.

Τόποι

Βραχώδεις ακτές με βυθό που έχει πέτρες και βράχια,  οι τόποι που συχνάζουν και μπορούμε να τα αναζητήσουμε με αυξημένες πιθανότητες επιτυχίας. Σε αντίθεση με το χειμώνα που ψάχνουμε ρηχά σημεία για να εξορμήσουμε, τώρα θα ψάξουμε να βρούμε κρεμαστά νερά. Ένα μικρό κολπάκι ή εσοχή σε νερά αρκετά βαθιά είναι η καλύτερη ψαρεύτρα. Αν μάλιστα το ρέμα έρχεται και προς την ακτογραμμή τότε έχουμε βρει το ιδανικό σημείο.

Καιρικές συνθήκες

Αν κάτι είναι που παίζει πρωταρχικό ρόλο στο ψάρεμα του μελανουριού αυτό είναι οι καιρικές συνθήκες. Το ελαφρύ κυματάκι, το οποίο σηκώνει αφρουδιά στο σημείο ψαρέματος είναι το ζητούμενο. Θάλασσα σαν το «γάλα» το ιδανικό για ένα μελανουροψάρεμα με αξιώσεις. Αυτό που πρέπει ο κάθε ψαράς να μελετήσει προτού να εξορμήσει είναι η διεύθυνση και η ένταση του ανέμου. Βάση αυτών των δεδομένων θα προγραμματίσει την εξόρμηση σε σημείο που να το χτυπά ο καιρός κατάφατσα. Αυτό σημαίνει ότι αν υπάρχει βοριάς θα πρέπει να επιλέξει ένα σημείο βορεινό, ενώ αν υπάρχει νοτιάς ένα σημείο νοτινό, τέτοιο που ο καιρός να έρχεται από τη θάλασσα προς την ακτογραμμή.

Ψαρεύτρα

Η ψαρεύτρα που θα επιλέξουμε για να πραγματοποιήσουμε το ψάρεμά μας θα πρέπει να έχει όσο περισσότερα μπορεί από τα παρακάτω χαρακτηριστικά.

Εσοχή: Θα πρέπει να είναι ένα μικρό κολπάκι ή εσοχή στη ακτογραμμή ώστε να μπορέσουμε αν ρίξουμε εκεί τη μαλάγρα μας να παραμείνει αυτή εκεί και τα μελανούρια που είναι κοπαδιαστά ψάρια να συγκεντρωθούν μέσα σε αυτή την εσοχή ώστε να πιάσουμε όχι μόνο ένα αλλά αρκετά από τα ψάρια του κοπαδιού.

Αφρουδιά: Η ψαρεύτρα μας για να μας δώσει τσιμπιές θα πρέπει να έχει αφρουδιά. Δηλαδή να μη φαίνεται βυθός αλλά μια μεγάλη ασπρίλα. Μόνο έτσι θα ξεγελάσουμε το δύστροπο μελανούρι και θα καταφέρουμε να το κάνουμε να τσιμπήσει εύκολα στα αγκίστρια μας.

Ευνοϊκό ρεύμα: Το ρεύμα θα πρέπει να είναι τέτοιο που να κρατά ή να φέρνει τη μαλάγρα προς την ακτή και όχι να τη απομακρύνει προς τα βαθιά. Γιατί αν δεν είναι ευνοϊκό η μαλάγρα που θα ρίξουμε θα απομακρυνθεί και μαζί της θα συμπαρασύρει και τα ψάρια.

Βάθος: Τώρα τους ζεστούς μήνες θέλουμε η ψαρεύτρα μας να έχει κάποιο σχετικό βάθος, σε αντίθεση με το χειμώνα που αναζητούμε τα ψάρια στα ρηχά. Τα 2-3 μέτρα είναι το ελάχιστο θα λέγαμε με ιδανικό 2 μέτρα μικρότερο από το μήκος του καλαμιού μας.

Σκιά: Ένα πράγμα που καλό είναι να προσεχτεί είναι η σκιά μας. Καλό είναι αυτή να μην πέφτει σε καμιά περίπτωση μέσα στη ψαρεύτρα μας και τρομάζει τα μελανούρια. Αν έχει επιλεχτεί η ψαρεύτρα μας μπορούμε με την κατάλληλη επιλογή θέσης καθίσματος να απαλλαγούμε από τη σκιά.

Η επιλογή της ψαρεύτρας μας θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό και την επιτυχία του ψαρέματος

Κόντρα στον καιρό: Επειδή το ψάρεμά μας γίνεται με αεράκι, για να μπορούμε να καταλαβαίνουμε εύκολα τις τσιμπιές αλλά και για να μην κουραζόμαστε στο κράτημα του καλαμιού μας θα πρέπει ο αέρας να έρχεται κόντρα στο καλάμι και όχι πλάγια.

Ήλιος: Έχει παρατηρηθεί ότι τα μελανούρια σε αντίθεση με τους σαργούς αλλά και τα υπόλοιπα ψάρια που αναζητούμε στο απίκο, θέλουν ήλιο και όχι σκιά. Άρα το μέρος μας που θα ψαρέψουμε πρέπει να είναι με ήλιο και όχι να πέφτει σκιά από κάποιο βράχο ή βουνό που βρίσκεται πίσω μας.

Να είναι σταθερό το έδαφος: Αν το έδαφος που εγκατασταθούμε να ψαρέψουμε δεν είναι σταθερό και υπάρχει κίνδυνος γλιστρήματος ή τραυματισμού μας τότε καλό είναι να αποφευχθεί. Η σταθερότητα του εδάφους είναι κάτι που πρέπει να προσεχτεί γιατί όσο και να προσέχουμε σε κάθε μας κίνηση, όταν πιαστεί το καλό το ψάρι και θα χρειαστεί να το παλέψουμε ή όταν έλθει ο κυματισμός και μας λούσει ολόκληρους, δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να μας ξεκολλήσει από το έδαφος και μας παρασύρει στο νερό, από όπου η προσέγγιση στη συνέχεια στην ακτογραμμή, ακόμη και αν δεν έχουμε τραυματιστεί είναι επικίνδυνη.

Να μπορούμε να βγάζουμε το ψάρι: Να μη ξεχνάμε ότι πηγαίνουμε για ψάρεμα και ο σκοπός μας είναι να πιάσουμε ψάρια. Τα ψάρια όμως που θα πιαστούν θα πρέπει να μπορούμε να τα βγάζουμε εύκολα εκτός νερού, να τα ξαγκιστρώνουμε και να τα φυλάσσουμε κάπου εκεί κοντά μας.

Αποθήκευση εξοπλισμού:  Τέλος μη ξεχνάμε ότι έχουμε μαζί μας και κάποιο εξοπλισμό που θέλουμε να τον επιστρέψουμε στη συνέχεια σπίτι μας σώο χωρίς φθορές και καταστροφές. Άρα η ύπαρξη ασφαλούς σημείου κοντά μας που να μπορούμε να εναποθέσουμε τον υπόλοιπο εξοπλισμό που δεν χρησιμοποιούμε κατά τη διάρκεια του ψαρέματος (παράμαλλα, αγκίστρια, νερό, τσάντα, ρούχα, κινητό, φωτογραφική μηχανή κ.α.) κρίνεται απαραίτητη που καλό θα ήταν να είναι και σκιερό και να μην βρέχεται.

Μαλάγρα

Η μαλάγρα στο ψάρεμα του μελανουριού είναι απαραίτητη να υπάρχει και μάλιστα να είναι αρκετή. Θα χρειαστεί τόσο στο να μαζέψουμε τα ψάρια στην ψαρεύτρα μας όσο και στο να τα κρατήσουμε εκεί. Το τι θα είναι αυτή δεν μας πειράζει τόσο όσο στο να περιέχει ψωμί. Ακόμη και σκέτο ψωμί είναι μια χαρά για μαλάγρωμα. Μια απλή και εύκολη μαλάγρα είναι να πάρουμε ψωμιά και αφού τα βρέξουμε καλά να τα θρυμματίσουμε σε ένα μεγάλο κουβά και με μια κουτάλα να ρίχνουμε αυτό το μείγμα στο νερό στο κέντρο της ψαρεύτρα μας. Αν θέλουμε να εμπλουτίσουμε τη μαλάγρα αυτή μπορούμε να την ανακατέψουμε με έτοιμη σκόνη εμπορίου με γεύση που να έχει σχέση με το δόλωμα. Αν το δόλωμά μας περιέχει τυρί τότε με γεύση τυριού, ενώ αν περιέχει ψάρι με γεύση ψαριού.

Δόλωμα

Επειδή το μελανούρι είναι ψάρι παμφάγο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε διάφορα δολώματα. Ζυμάρι, ψαροδόλι τα πιο συνηθισμένα ενώ σκουλήκια, γαρίδα, σαλιγκαράκια, πεταλίδες αρκετά καλά. Στην περίπτωση που η αρματωσιά μας έχει σαλαγκιά το ζυμάρι είναι μονόδρομος ενώ στα αγκίστρια όλα τα δολώματα μας κάνουν.

Αρματωσιά

Η αρματωσιά μας είναι συνήθως όσο γίνεται πιο απλή. Για μάνα μια πετονιά διαμέτρου 0.28-0.30 χιλιοστών είναι ότι πρέπει ενώ για παράμαλλο μια fluorocarbon 0.25-0.28 ένας καλός συνδυασμός. Πιο λεπτές πετονιές δεν χρησιμοποιούμε γιατί δεν έχουμε απόχη και πετάμε τα ψάρια έξω από το νερό με τη μία για να μην τρομάξουν με τα κεφάλια τους τα υπόλοιπα του κοπαδιού. Το παράμαλλο έχει μήκος 30-40 εκατοστά και συνδέεται με τη μάνα με τη βοήθεια θηλιών.

Βαριδάκι θα χρησιμοποιήσουμε ανάλογο με το ρεύμα που υπάρχει. Αν οι συνθήκες είναι ήπιες αυτό έχει μικρό βάρος (μικρότερο από 5 γραμμάρια) ενώ αν έχει ρεύμα το βάρος αυξάνεται.

Στο τέλος του παράμαλλου θα δέσουμε μια σαλαγκιά μεγέθους συνήθως 6-8 ή ένα αγκίστρι μεγέθους 2-4. Αν τα ψάρια είναι μικρά τότε χρησιμοποιούμε και διπλαράκι με αγκίστρια λίγο μικρότερα.

Το συνολικό μήκος της αρματωσιάς είναι μισό περίπου μέτρο μικρότερο από το μήκος του καλαμιού και αυτό για να μπορούμε να βγάζουμε εύκολα εκτός νερού το πιασμένο ψάρι. Αν η αρματωσιά μας είναι ίσου μήκους με το καλάμι μας τότε με την κύρτωση που θα κάνει το καλάμι με το πιασμένο ψάρι, αυτό θα κτυπήσει στα βράχια κατά το βγάλσιμο και υπάρχει κίνδυνος να χαθεί.

Μελανούρι πιασμένο με αρματωσιά που φέρει σαλαγκιά και δόλωμα ζυμάρι

Προετοιμασία ψαρέματος

Γνωρίζοντας τη μέρα που έχουμε ελεύθερη για ψάρεμα, κοιτάζουμε την παραμονή την πρόβλεψη του καιρού για να δούμε την ένταση και τη διεύθυνση του ανέμου για να επιλέξουμε το μέρος που θα εξορμήσουμε. Θέλουμε η περιοχή που θα εξορμήσουμε να κτυπιέται «κατάφατσα» από τον αέρα ώστε να δημιουργείται η απαραίτητη αφρουδιά. Ο εξοπλισμός μας που θα έχουμε πέρα από το καλάμι και τις αρματωσιές μας είναι το δόλωμα ή τα υλικά κατασκευής δολώματος, ένα μεγάλος κουβάς για τη μαλάγρα και τα υλικά της μαλάγρας, κάποιο ψυγειάκι για τα ψάρια και νερό, καπέλο, παπούτσια πεζοπορίας ή ορειβασίας και ότι άλλο θεωρούμε απαραίτητο. Τα περιττά και συμπληρωματικά θα μείνουν στο αμάξι. Με το που φτάσουμε στον τόπο ψαρέματος η πρώτη μας δουλειά είναι να βρούμε την σωστή ψαρεύτρα, που να σηκώνει αφρουδιά και να συμπληρώνει όσο γίνεται περισσότερα από τα χαρακτηριστικά που είπαμε στην αρχή. Θα τοποθετήσουμε τον εξοπλισμό μας σε ένα σταθερό κι ασφαλές σημείο, θα κατασκευάσουμε τη μαλάγρα μας και θα μαλαγρώσουμε με μια αρκετή ποσότητα την ψαρεύτρα μας. Στη συνέχεια θα απομακρυνθούμε πιο πίσω να αρματώσουμε το καλάμι μας και να φτιάξουμε αν χρειάζεται το δόλωμά μας.

Ψάρεμα

Θα καθίσουμε σε ένα σταθερό σημείο τέτοιο όμως που να μην πέφτει η σκιά μας στο νερό και να μη φαίνονται ( όσο αυτό είναι εφικτό) οι κινήσεις μας. Θα δολώσουμε τη σαλαγκιά ή το αγκίστρι μας και θα ρίξουμε την αρματωσιά μας στο νερό κρατώντας το καλάμι μας σταθερά παράλληλα περίπου με τη θάλασσα. Αν το καλάμι μας είναι πολύ μεγαλύτερο από το βάθος που ψαρεύουμε μπορούμε να κλείσουμε κάποιο κομμάτι με τη βοήθεια μονωτικής ταινίας. Εδώ δεν χρησιμοποιούμε φελλό και το τσίμπημα περιμένουμε να το δούμε στη μύτη του καλαμιού. Αυτό συνήθως είναι δυνατό και μάλιστα κατέβασμα της μύτης προς το νερό. Τότε καρφώνουμε και βγάζουμε το πιασμένο ψάρι από το νερό χωρίς να του δώσουμε πολλά περιθώρια να κάνει κεφαλώματα και τρομάξει τα υπόλοιπα ψάρια του κοπαδιού. Το ξαγκιστρώνουμε γοργά, το τοποθετούμε στο ψυγειάκι ή σε κάποιο κουβά που έχουμε δίπλα μας και ξαναρίχνουμε τη δολωμένη αρματωσιά στο νερό. Αν έχουμε αρκετή μαλάγρα μπορούμε να πετάξουμε με το που βγάλουμε το πιασμένο ψάρι εκτός νερού μια μικρή ποσότητα για να μαλαγρώσουμε τα υπόλοιπα ψάρια της περιοχής και να ξεχάσουν γρήγορα την εικόνα του πιασμένου ψαριού. Αυτό είναι κάτι που θα μας δώσει άμεσα τσιμπιά στην επόμενη κιόλας ριξιά. Μετά από το πιάσιμο μερικών ψαριών ή όταν διαπιστώσουμε ότι αυτά μας πήραν είδηση και δεν τσιμπούν, μαλαγρώνουμε την ψαρεύτρα μας και κάνουμε κάποια μικρή παύση 10-15 λεπτά για να ηρεμήσουν τα ψάρια και να επανέλθουν στη αρχική κατάσταση. Ένα τέχνασμα που κάνουν αρκετοί τόσο για να διαπιστώσουν αν υπάρχουν ψάρια στην περιοχή αλλά και για να δουν προς τα πού πηγαίνει και το ρεύμα είναι να πετάξουν ένα κομμάτι ψωμί και να παρατηρήσουν τόσο προς τα πού θα πάει αλλά και την ύπαρξη μελανουριών. Αν υπάρχουν μελανούρια στην περιοχή αυτό το κομμάτι θα το πάρουν είδηση και θα το καταβροχθίσουν στη στιγμή. Αν το δούμε να επιπλέει χωρίς την παραμικρή τσιμπιά τότε αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ψάρια και θα πρέπει ή να μαλαγρώσουμε για να τα προσελκύσουμε ή ότι η περιοχή που ψαρεύουμε δεν έχει μελανούρια.