Ο spinner που θα αποφασίσει να ψαρέψει μεγάλους λούτσους, θα δει ότι πρόκειται για ένα αρπακτικό, πολύ διαφορετικό από ότι ο συνηθισμένος λούτσος του κιλού.

Το συγκεκριμένο ψάρι έχει αναπτύξει αρκετά διαφορετικές συνήθειες και το μυαλό του είναι αρκετά πιο εύστροφο. Εκεί που τα μικρότερα ψάρια τα βλέπεις να κυνηγάνε κοντά στον αφρό, τα μεγάλα είναι πιο σπάνιο να τα δεις εκεί ή έστω να τα δεις γενικότερα.

Αντίθετα κινούνται αρκετά χαμηλά σε μικρότερο κοπάδι, εισέρχονται σε ένα χώρο, απλώνονται σε όλο το πλάτος του και περιμένουν κάποιο ψάρι να περάσει από πάνω τους. Η αντίδραση τους τότε είναι αστραπιαία και μπορούν να επιτεθούν σε οτιδήποτε. Κάθε είδους ψάρι, μακρόστενο ή φαρδύ διατρέχει άμεσο κίνδυνο από το θεριό, που δε θα διστάσει να επιτεθεί σε σπάρους, κέφαλους, σαργούς, σαρδέλες, λαβρακόπουλα, φρίσσες, γόπες, κοκάλια, ζαργάνες, ακόμα και μικρότερους λούτσους. Ο λούτσος είναι πράγματι ένα επιβεβαιωμένο ψάρι με τάσεις κανιβαλισμού και τα μικρότερα του είδους αποτελούν μιας πρώτης τάξεως μεζέ!

Η τεχνική κυνηγιού του είναι πολύ συγκεκριμένη και στηρίζεται αποκλειστικά σε ένα απότομο τίναγμα. Η σωματική κατασκευή του είναι πολύ υδροδυναμική, όμως δε πρέπει να ξεχνάμε ότι η μεγάλη επιφάνεια είναι στο τέλος αυτή που δίνει απίστευτη ώθηση σε ένα ψάρι, και ο λούτσος δεν την έχει. Το ψάρι αυτό περιορίζεται στην εκμετάλλευση της υδροδυναμικότητας του σώματός του στο έπακρο, απελευθερώνοντας μεγάλη ενέργεια στιγμιαία. Σαν τόξο δηλαδή εκσφενδονίζεται καλύπτοντας σε κλάσματα του δευτερολέπτου την απόσταση που τον χωρίζει από το θήραμά του.

Μια καλύτερη ματιά στο ρύγχος του θα σας φανερώσει την μύτη που πραγματοποιεί το κάτω σαγόνι, και το πάνω έρχεται και εφάπτεται λίγο πιο πίσω ευθυγραμμίζοντας την επιφάνειά του απόλυτα, σαν κάποια πολεμική ρουκέτα υπερσύγχρονής τεχνολογίας με μηδαμινές τριβές και αντίσταση στο νερό. Πιο παραστατικά, ο λούτσος εντοπίζει το θήραμά του και κινείται αργά όσο πιο κοντά γίνεται. Ο μεγάλος λούτσος προσπαθεί να έρθει από κάτω από το θύμα του και επειδή έχει μεγάλο όγκο και το γνωρίζει ότι είναι πολύ δύσκολο να τον «σπάσει», εκμεταλλεύεται την νεκρή γωνία όρασης που έχουν προς τα κάτω τα περισσότερα ψάρια. Όταν φτάσει σε μια απόσταση που πιστεύει ότι μπορεί να την καλύψει, πραγματοποιεί ένα αστραπιαίο τίναγμα και ορμάει με μεγάλη ταχύτητα λοξά ή εντελώς κάθετα, και κυρίως στη μέση του θηράματος.

Αφού τα δόντια βυθιστούν εύκολα στο σώμα του θηράματος διαπερνώντας ακόμα και τυχόν χοντρά λέπια, το κρατάει για μερικά δευτερόλεπτα εκεί σφιχτά και αφού νιώσει την κόπωσή του, το γυρνάει και το καταπίνει συνήθως με το κεφάλι πρώτα.

Το στόμα του είναι γεμάτο μεγάλα κοφτερά δόντια που στα μεγαλύτερα ψάρια μπορούν να ξεπερνάνε τα δυο εκατοστά. Συνήθως τα μπροστινά είναι κωνικά και τα πλαϊνά πεπλατυσμένα, ενώ όλα έχουν στην αντίθετη γνάθο σχισμές που εισέρχονται, ώστε να επιτρέπουν ένα ερμητικό κλείσιμο και των δύο γνάθων. Τα δόντια αυτά, δεν έχουν σαν σκοπό να κόψουν κομμάτια από μεγάλα θηράματα, αλλά για να πραγματοποιήσουν μια από τις πλέον αποτελεσματικότερες συγκρατήσεις θηράματος στο ενάλιο ζωικό βασίλειο. Παρατηρώντας καλύτερα την ανατομία του στόματος ενός λούτσου, θα δεις ότι εκτός την μεγάλη επιφάνεια σε μήκος που έχουν, όσο προχωράς στο κέντρο του στόματος, τα δόντια μεγαλώνουν και μετά το μέσο ξανά μικραίνουν. Αν λοιπόν σκεφτείς και ότι σε μεγαλύτερα τεχνητά τον αρπάζεις σχεδόν πάντα από την μεσαία σαλαγκιά, είναι εύκολο να βγάλεις το συμπέρασμα ότι επιτίθεται στη μέση των θυμάτων του.

Μια δυνατή και βαθιά δαγκωνιά ακόμα και σε ένα μεγάλο θήραμα σε αυτό το σημείο, σίγουρα θα προκαλέσει βαθιά τραύματα και θα κόψει νεύρα και μύες με αποτέλεσμα το σακάτεμα του θηράματος με ελάχιστη δαπάνη ενέργειας. Γενικά αν και μοιάζει εύθραυστη κατασκευή, έχει την ικανότητα να καταπιεί πολύ μεγάλα σε σχέση με το μέγεθός του ψάρια, και αν έχει την ευκαιρία θα το κάνει.

Κάτι ακόμα που πρέπει να γνωρίζουμε είναι ότι ενώ λούτσοι μέχρι και ένα – ενάμισι κιλό μπορούνε να τραβήξουν τη διάρκεια κυνηγιού τους, μέχρι και αρκετά μετά τις πρώτες πρωινές ώρες σε κοπάδια, οι μεγάλοι σταματάνε συνήθως στο πρώτο φως, αν όχι και πιο πριν, ενώ η εκκίνηση της κυνηγετικής περιόδου παίρνει μέρος μετά την δύση του ηλίου, και όχι νωρίτερα. Παρόλα αυτά, μεγάλοι λούτσοι διάσπαρτοι πλέον, μπορούν να πιαστούν και κατά την διάρκεια της ημέρας, συνήθως πιο βαθιά με σιλικόνες ή πλάνους και ενίοτε με τεχνητά ψαράκια.