Του Μάρκου Βιδάλη Τ.272
Ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι μέχρι σήμερα οι βασικότεροι στόχοι στο spinning είναι ψάρια που κυνηγάνε κοντά στην επιφάνεια, όπως λαβράκια, λούτσοι, γοφάρια, κοκάλια, λίτσες, κυνηγοί και διάφορα τονοειδή όπως ντάσκες και παλαμίδες; Αυτό είναι κάτι φυσικό, αφού στο επίπεδο που ζουν και κυνηγάνε αυτοί οι αδηφάγοι άρπαγες, εκεί κυρίως «κολυμπούν» τα τεχνητά μας.
Του Παναγιώτη Κολλιόπουλου T.271
Πριν πάμε παρακάτω όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ως θαλάσσιο ρεύμα ορίζεται κάθε συνεχής κίνηση του θαλασσινού νερού προς την ίδια κατεύθυνση εντός μιας συγκεκριμένης περιοχής της θάλασσας. Πρόκειται για ένα πολύ συχνό φαινόμενο το οποίο προκαλείται από δυνάμεις που δρουν επί της μέσης ροής του υδάτινου όγκου, όπως το «σπάσιμο» των κυμάτων, ο άνεμος, η βαρύτητα, η διαφορά θερμοκρασίας και οι μεταβολές της πυκνότητας του θαλασσινού νερού λόγω της εξάτμισης και μεταβολής της αλμυρότητας. Βέβαια υπάρχει και η εκδοχή ώπου οι παλίρροιες δημιουργούν παροδικά περιοδικώς εναλλασσόμενα ρεύματα, τα λεγόμενα παλιρροϊκά τα οποία προκαλούνται από τις έλξεις της Σελήνης και του Ηλίου.
Του Αντώνη Δρόσου
Ένα ερώτημα που μου απευθύνουν αρκετοί φίλοι ψαράδες που ξεκινούν ή ασχολούνται με την τεχνική του shore είναι για το τεχνητό που θα χρησιμοποιήσουν. Πιο συγκεκριμένα αν είναι πιο αποδοτικό το ψάρεμα με πλάνο ή το ψάρεμα με σιλικόνες. Επειδή η απάντηση εδώ δεν είναι μονολεκτική, αλλά ανοίγεται ένα μεγάλο θέμα θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια όσο γίνεται πιο απλή και κατανοητή περιγραφή αυτής.
Του Παναγιώτη Κολλιόπουλου
Tο καλοκαίρι για τους περισσότερους ψαράδες θεωρείται "νεκρή" περίοδος για μεσαίο spinning αφού θεωρούν ότι δε αξίζει το κόπο λόγω των αδιάφορων ψαριών και του μεγάλου αριθμού των μικρόψαρων, είναι όμως έτσι τα πράγματα; Φυσικά και όχι αφού υπάρχουν ψάρια την εποχή αυτή τα οποία δραστηριοποιούνται περισσότερο τη ζεστή εποχή του χρόνου όπως οι λίτσες, οι λούτσοι, οι κυνηγοί και τα τονοειδή.
του Παναγιώτη Κολλιόπουλου
Για πολλά χρόνια το ψάρεμα με τεχνητά δολώματα ήταν συνώνυμο με τα λιμάνια. Οι περισσότεροι ψαράδες βέβαια αφιέρωναν σχεδόν αποκλειστικά το ενδιαφέρον τους στην εσωτερική πλευρά αυτού, κάτι που είναι λογικό αφού τα φώτα συγκεντρώνουν το πληθυσμό του «ψιλού» και αυτός με τη σειρά του θα προσελκύσει τους κυνηγούς.