Η τεχνική του micro shore jigging κερδίζει όλο και περισσότερους οπαδούς και όχι άδικα αφού εκτός από πολύ όμορφες στιγμές, σου προσφέρει και δυνατές συγκινήσεις. Η επαφή με ψάρια πέρα των κλασσικών αλιευμάτων τα όποια δύσκολα θα συναντούσες ψαρεύοντας με κάποια άλλη εκδοχή εντός του φάσματος του ψαρέματος με τεχνητά δολώματα, είναι πραγματικά μοναδική.
Όντως ο πλάνος με τη μοναδική συμπεριφορά του και την αστείρευτη βολή, είναι από τα τεχνητά που έχει τη δυνατότητα να ξεγελάσει σχεδόν οποιοδήποτε ψάρι. Ωστόσο η πραγματική πρόκληση είναι να καταφέρεις να επιλέξεις και να δουλέψεις καταλλήλως το πιο «σωστό» πλανάκι στον κάθε ψαρότοπο, στοχεύοντας φυσικά στα ψάρια του ενδιαφέροντος σου. Η αλήθεια είναι ότι πλάνος σα τεχνητό είναι ιδιαίτερα «μπελαλίδικο» από τη φύση του δυσκολεύοντας τους περισσότερους ψαράδες στη χρήση του και στη τελική βέλτιστη αξιοποίηση του, κάτι το οποίο όμως στη συγκεκριμένη εκδοχή της τεχνικής μειώνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό εφόσον δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε τη σωματική κούραση που προκαλεί το ψάρεμα με μεγαλύτερους πλάνους.
Λιτσομελάνουρο από τα μεσόνερα με wide/slowπλάνο
Οπότε ελεύθεροι από αυτό το «βάρος», μπορούμε να εστιάσουμε όλη μας τη προσοχή στο «ξεζούμισμα» του πλάνου. Λίγο καιρό πριν, είχαμε ασχοληθεί με την εισαγωγή στη τεχνική του micro shore jigging και σε εκείνο το άρθρο είχαμε χωρίσει τη τεχνική σε δύο υποκατηγορίες, αυτή η οποία χρησιμοποιεί πλάνους έως 10 γραμμάρια και αυτή η οποία χρησιμοποιεί πλάνους έως 20 γραμμάρια. Στο συγκεκριμένο άρθρο λοιπόν θα ασχοληθούμε με τη πρώτη εκ των δύο υποκατηγοριών, την ελαφριά εκδοχή του micro shore jigging και η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για ένα ψάρεμα το οποίο απαιτεί πολύ υπομονή και εξάσκηση λόγω του πολύ τεχνικού χαρακτήρα του. Αν προσαρμοστούμε και εξοικειωθούμε με την φύση της τεχνικής, κανένα παράκτιο αλίευμα δεν θα φαντάζει ακατόρθωτη σύλληψη.
Εξοπλισμός
Το κεφάλαιο εξοπλισμός είχε αναλυθεί εκτενώς στο προηγούμενο άρθρο και το μόνο που θα ήθελα να τονίσω πριν συνεχίσω είναι ότι όσο αφορά τα «σχοινιά» μας, το νήμα μας καλό θα είναι να είναι ποιοτικό και οκτάκλωνο ενώ από άποψη διατομής καλό είναι να κυμαίνεται από PE 0.2 έως PE 0.6 για να μη «μπλοκάρει» τα πλανάκια μας κατά το «πέσιμο» τους. Το παράμαλλο καλό θα είναι να είναι fluorocarbon ώστε να αντέχει δόντια, επαφή με assist hook, σαλαγκιές και βράχια ενώ όσο αφορά τη διατομή αυτού καλό είναι να κυμαίνεται από 0.14mm για να δουλέψουμε τα πολύ μικρά πλανάκια των 3 και 5 γραμμαρίων μέχρι και 0.20mm για τα πλανάκια των 7 και 10 γραμμαρίων, πάντα συναρτήσει του εξοπλισμού μας, του μέρους και φυσικά των ψαριών που στοχεύουμε. Το σύνολο αυτό θα ολοκληρώσει μια μικρή παραμάνα ασφαλείας η οποία καλό είναι να είναι τύπου συνδετήρα ώστε να μη πονάει από τα άνοιξε κλείσε ή ένα ζευγάρι micro solid και micro split ring τα οποία θα συνοδεύονται από το κατάλληλο πενσάκι για την ασφαλή αλλαγή των πλάνων.
Πλανάκια και βάρη
Τα πιο συνηθισμένα βάρη πλάνων που θα πέσουν στα χέρια μας ακολουθούν μια άτυπη τυποποίηση και συνήθως θα τα βρούμε στα 3, 5, 7 και 10 γραμμάρια χωρίς αυτός να είναι και ο κανόνας φυσικά. Επίσης ανεξαρτήτως του βάρους όπως γνωρίζουμε από τα μεγαλύτερα αδέρφια τους, σημαντικό ρόλο θα παίξει και ο τρόπος που είναι κατανεμημένο το βάρος επάνω τους. Κυρίως θα συναντήσουμε στο δρόμο μας μεσόβαρα και πισόβαρα πλανάκια ενώ τέλος ίσως το σημαντικότερο ρόλο θα το παίξει το σχήμα τουςτο οποίο θα είναι τύπου normal, slim ή wide/slow. Οι τρεις παραπάνω παράγοντες θα συντελέσουν στο τελικό αποτέλεσμα του πλάνου που τελικά θα περάσουμε στη παραμάνα μας, ο καθένας με τα δικά του μοναδικά χαρακτηριστικά και δική του συμπεριφορά φυσικά.
Wide/slow, normal και slim πλανάκια βάρους 7 γραμμαρίων
Πότε βάζουμε micro jigs;
Προσωπικά θα εκμεταλλευτώ micro πλανάκια όταν θέλω να ψαρέψω σε πολύ πιεσμένα από άποψη ψαρέματος μέρη, σε συνθήκες άπνοιας ή στη περίπτωση όπου τα ψάρια κυνηγάνε κοπάδια με ψιλό όπως τις παπαλίνες αφού θα προσγειωθούν πολύ ομαλά στο νερό χωρίς να προκαλούν περιττούς θορύβους και θα μπουν για τα καλά στο μάτι των ψαριών με τη προκλητική τους πλεύση και το μικρό τους μέγεθος. Αυτό από μόνο του μας δίνει το πάνω χέρι στις συνθήκες που περιέγραψα παραπάνω ενώ θα μας επιτρέψουν να ψαρέψουμε δύσκολα σημεία που δύσκολα θα μπορούσαμε να πρεσάρουμε με κάποιο άλλο τεχνητό. Τα περισσότερα micro τεχνητά για LRF – AJING έχουν και τα μειονεκτήματα τους όπως τις περιορισμένες αποστάσεις βολών, το πολύ αργό πέσιμο τους ακόμα και αν επιλέξουμε σχετικά βαριά, ενώ αν στη περιοχή έχουμε κόντρα τον καιρό ή επικρατούν δυνατά ρεύματα δύσκολα θα μπορέσουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Τα πλανάκια ανατρέπουν τον κανόνα του LRF οπότε έχετε στο νου σας ότι όσα αναφερθούν εδώ αλλάζουν τα δεδομένα μεν, αλλά δεν αφορούν ακραίες συνθήκες ψαρέματος Ας δούμε όμως από μια πιο κοντινή ματιά τις τρεις κατηγορίες πλάνων που αναφέραμε παραπάνω.
Το σχήμα των microjigs
Normal:Όπως λέει και το όνομα του, πρόκειται για το κλασσικό σχήμα πλάνων, δηλαδή πλανάκια τα οποία έχουν καλή σχέση μήκους και βάρους. Μπορούν να ψαρέψουν με ευκολία σε κάθε επίπεδο του νερού και είναι ίσως τα πλανάκια που χρησιμοποιούνται περισσότερο λόγω της μικρής αντίστασης που προκαλούν κατά τη χρήση τους καθώς και της ευκολίας χρήσης τους αφού αρκεί η αναμονή πεσίματος τους και μια απλή ανάκτηση για να αποδώσουν τα μέγιστα.
Wide/slow: Πρόκειται για πλανάκια που έχουν σχήμα «φύλου» και έχουν τις ρίζες τους στο slow jigging από τη βάρκα. Χαρακτηρίζονται από το πλατύ τους σχήμα και το πολύ μικρό πάχος τους κάτι που τους προσδίδει πάρα πολύ προκλητικό πέσιμο αλλά ανεβάζει το βαθμό αντίστασης κατά τη χρήση τους ενώ οφείλω να ομολογήσω ότι απαιτούν πολύ εξάσκηση από μέρους μας μέχρι να μπούμε στους ρυθμούς τους και δε διαθέτουν τη καλύτερη αεροδυναμική. Θεωρώ ότι είναι η πιο δύσκολη από άποψη χρήσης κατηγορία, αφού όμως τα μάθουμε έχουμε τη δυνατότητα να ψαρέψουμε με ευκολία συγκεκριμένα στρώματα του νερού από αφρό μέχρι πάτο με ευκολία ενώ οφείλω να ομολογήσω ότι είναι η αδυναμία των σπαρειδών με σαργούς και τσιπούρες να είναι συχνοί επισκέπτες αυτών!
Ένα στηράκι από τη «ρίζα» των βράχων με πλανάκι 3 γραμμαρίων.
Slim: Η αγαπημένη κατηγορία πολλών αφού το λεπτεπίλεπτο σχήμα τους μας επιτρέπει να επιτυγχάνουμε απίστευτες αποστάσεις βολών (συγκριτικά με το βάρος τους) ενώ παρουσιάζουν πάρα πολύ μικρή αντίσταση κατά τη χρήση τους. Το μεγάλο τους αγκάθι βέβαια είναι ότι υστερούν σε προκλητικότητα πεσίματος, επηρεάζονται εύκολα ακόμα και από χαμηλής έντασης ρέματα ενώ λόγω της χαμηλής τους αντίστασης ανεβαίνουν γρήγορα στην επιφάνεια κάτι το οποίο θέλει προσοχή και θα έλεγα ότι είναι προτιμότερο να τους ψαρεύουμε με τη μύτη του καλαμιού κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας για να έχουμε καλύτερη επαφή μαζί τους. Θα τα αναγνωρίσετε εύκολα λόγω του σχήματος «μαχαιριού» που τα διέπει ενώ έχετε στο νου σας ότι ένα πλανάκι με μήκος 50 - 60 χιλιοστά θα ζυγίζει περίπου 7 γραμμάρια, δηλαδή για κάθε 10 χιλιοστά μήκους αντιστοιχούν χοντρικά 1.4 γραμμάρια βάρους διατηρώντας μια διατομή η οποία είναι σχετικά σταθερή καθόλο το μήκος τους με το κέντρο βάρους να βρίσκεται συνήθως στο κέντρο αυτών. Πρόκειται για ιδανική επιλογή για αφρόψαρα όπως μελανούρια, κοκκάλια και λίτσες!
Πλάνοι και ψάρεμα!
Όσο αφορά τη στρατηγική ψαρέματος τα πράγματα είναι απλά αφού ένα φαινομενικά ίδιο πλανάκι σε 3 και 7 γραμμάρια είναι στην ουσία ένα διαφορετικό πλανάκι, διότι η συμπεριφορά του ναι μεν θα είναι ίδια λόγω ίδιων χαρακτηριστικών αλλά ο ρυθμός βυθίσματος του είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και δεν είναι ψέμα ότι αυτός είναι ίσως ο πιο σημαντικός παράγοντας επιτυχίας ενός πλάνου. Αυτό γιατί τα ψάρια θα φάνε στο πέσιμο αυτού. Άμεσα επηρεαζόμενο λοιπόν από τον καιρό, τα ρέματα και το βάθος του τόπου, θα έλεγα ότι η επιλογή του βάρους του πλάνου θα πρέπει να γίνεται με σύνεσηαφού σε καμία περίπτωση δε θα θέλαμε να παρασύρεται το πλανάκι μας σα φτερό στον άνεμο και εμείς να νομίζουμε ότι ψαρεύουμε, οπότε θα έλεγα ότι σε συνθήκες άπνοιας και ρηχών νερών ή για «ξεψάχνισμα» των βράχων κοντά μας, τα 3 και τα 5 γραμμάρια είναι πολύ καλή επιλογή ενώ αν θέλουμε να «ανοιχτούμε», τότε τα 7 και 10 γραμμάρια είναι η κατάλληλη επιλογή.
Αυτά μας προσφέρουν βολή και καλή ταχύτητα πεσίματος, αφού κακά τα ψέματα, ένα μεγάλο μέρος της τεχνικής είναι η αναμονή του βυθίσματος του πλάνου. Επίσης μεγάλο ρόλο θα παίξει και η όρεξη των ψαριών αφού άλλες μέρες θα παίρνουμε τα ψάρια στους συνηθισμένους αργούς ρυθμούς και άλλες μέρες θα δούμε ότι τα ψάρια ανταποκρίνονται σε πιο νευρική κίνηση, κάτι το οποίο συνεπάγεται με πιο γρήγορο πέσιμο οπότε τα 7 και 10 γραμμάρια θα είναι μονόδρομος. Φυσικά στον αντίποδα μπορεί να συμβεί αντίστοιχα το αντίθετο οπότε μπορούμε να επιστρατεύσουμε τα 3 και 5 γραμμάρια για νωχελικά και βαριεστημένα ψάρια που δεν ανταποκρίνονται σε νευρικές κινήσεις!
Normal πλανάκι και ψάρεμα κοντά στον αφρό
Συνοψίζοντας θα ήθελα να τονίσω ότι καμία κατηγορία δεν υπερτερεί της άλλης και όλες είναι απαραίτητες ώστε να μπορούμε να καλύψουμε κάθε πιθανή περίσταση ενώ μεγάλη σημασία θα παίξει η επιλογή του χρώματος και του τρόπου αρματώματος του πλάνου. Αυτά είναι πολύ βασικά θέματα που επηρεάζουν άμεσα την αποδοτικότητα του πλάνου και που θα αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο. Όπως και να έχει η συλλογή εμπειριών και μόνο θα οδηγήσει τον καθένα στα δικά του προσωπικά συμπεράσματα σχετικά με την επιλογή του κατάλληλου πλάνου για τη κατάλληλη περίσταση, καλά micro πλανέματα!