Σε γενικές γραμμές το spinning έχει συνδυαστεί με την χρήση τεχνητών σε λιμάνια ή βράχια και με κύριο στόχο κοκάλια, λίτσες, γοφάρια, λούτσους και λαβράκια. Και αν σας λέγαμε ότι η ίδια ακριβώςε τεχνική με μικρές παραλλαγές μπορεί να στοχεύσει άψογα συναγρίδες, μανάλια, στήρες και άλλα μεγάλα ψάρια - τρόπαια, τι θα λέγατε;

Ναι ένα τεχνητό παραμένει ένα τεχνητό, και ανάλογα τον τρόπο που θα το παρουσιάσεις, μπορεί να αποδώσει τα ανάλογα αποτελέσματα. Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν πας απλά και βάζεις ένα μεγάλο και βαρύ τεχνητό στην άκρη του υπάρχοντος εξοπλισμού σου και το πετάς όπου να είναι, γιατί και τον εξοπλισμό θέτεις σε κίνδυνο, και δύσκολα θα έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ας πάμε να δούμε πιο αναλυτικά αυτή την βαριά μορφή spinning και τι μπορεί να μας προσφέρει.

Το βαρύ spinning

Μιλάμε για μια τεχνική που απαιτεί αρκετά πιο δυνατό καλάμι με μέγιστη ικανότητα ρίψης έρματος 80-100 γραμμαρίων, μεγαλύτερο μηχανισμό, πιο χοντρό νήμα, ενισχυμένο παράμαλλο και παραμάνα καθώς και τεχνητά της τάξης των 40 – 70 γραμμαρίων. Με μια ματιά θα μπορούσαμε να πούμε ότι μιλάμε και για εξοπλισμό shore jigging, και φυσικά μας κάνει μια χαρά. Σκοπός μας είναι να παρουσιάσουμε ένα τεχνητό στα ρηχά, πάντα σε βράχια και με αφρουδιά. Αυτή είναι μια πολύ γενική εικόνα! Ας την δούμε όμως και πιο αναλυτικά κατηγοριοποιώντας κάθε πτυχή της.

Εξοπλισμός

Ένα fast καλάμι γύρω στα 2.70 - 3 μέτρα είναι ιδανικό. Το c.w. περίπου 20- 70gr ή max 80gr ή και 100gr θα δουλέψει αρκετά καλά όλη τη γκάμα τεχνητών που θα χρησιμοποιήσουμε. Ένας μηχανισμός 4000 - 6000 μας παρέχει τα απαραίτητα φρένα που χρειαζόμαστε. Αντίθετα με τα άλλα ψάρια, ένα P.E. # 2.5 νήμα είναι προτιμότερο, αφού θα καρφώσει αποτελεσματικά τα ψάρι αυτά που αλλιώς δύσκολα καρφώνονται. To leader αποτελείται συνήθως από 0.45 – 0.55mm fluorocarbon αόρατης πετονιάς. Ενισχυμένη παραμάνα ή ακόμα καλύτερα συνδυασμός solid – split ring αν και θα δυσκολέψουν την εύκολη εναλλαγή τεχνητών, θα δώσουν την απαραίτητη ασφάλεια και την τέλεια κίνηση που αποζητούμε!

Ξανά στα βράχια

Αναμφίβολα θα πρέπει να περάσουν την μέρα μας σε βράχια. Όμως αντίθετα με το shore jigging που θέλουμε κρεμαστά νερά και βάθος, εδώ θέλουμε προοδευτικό πέσιμο και όχι μεγάλα βάθη. Ιδανικά είναι κατρακύλια που πέφτουν προοδευτικά μπροστά μας, ρηχαδούρες που πέφτουν με αποχή σε βαθύτερα νερά και μικτοί βυθοί κοντά σε αποχές. Εμείς εκεί πρέπει να πετάμε το τεχνητό μας πάντα όσο πιο μακριά από την αποχή ή το πέσιμο που έχουμε μπροστά μας, να αφήνουμε το τεχνητό να βυθιστεί λίγο και στην συνέχεια να το περνάμε ακριβώς πάνω από το πέσιμο της αποχής. Στα κατρακύλια απλά αφήνουμε το τεχνητό να βυθιστεί και πάλι όσο πρέπει ώστε με την ανάκτηση να ανέβει λοξά και παράλληλα με τα κατρακύλια. Σε ισοβαθή σημεία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και επιπλέοντα τεχνητά αν έχει ξενέρια και βράχια, προκειμένου να αποφύγουμε όσο γίνεται τα απειλητικά σκαλώματα.

Προτερήματα:

Αν και σαν ιδέα δεν συναρπάζει, πιστεύω ότι το spinning σε τέτοιους τόπους αποδίδει τα καλύτερα ψάρια. Σίγουρα το να κατέβεις γκρέμια και κακοτράχαλα βράχια δεν είναι και ότι πιο εύκολο για τον καθένα όμως το να το πραγματοποιήσεις έχει να κάνει άμεσα με το πόσο εθισμένος είσαι με αυτή τη τεχνική. Σε αυτούς τους τόπους δύσκολα θα δεις κάποιον να ξεμασχαλιάζεται προκειμένου να καταφέρει να τσακώσει κάποιο ψάρι, μα αν τον δεις μη τον πάρεις για τρελό. Ξέρει τι κάνει εκεί. Αυτά τα κομμάτια είναι συχνά περάσματα από μεγάλα πελαγίσια ψάρια που θα κάνουν την περατζάδα τους χωρίς απαραίτητα να κυνηγάνε. Φυσικά αν δούνε το μικρό κουνιστό «σαρδέλι» μας να κολυμπάει τάχα μου φοβισμένο, δε θα αδιαφορήσουνε.

Τα βράχια λοιπόν είναι σημεία που απολαμβάνεις το ψάρεμά σου με την ησυχία σου χωρίς να έχεις άλλους να πετάνε τεχνητά από πάνω σου, να σε μπλέκουν και γενικότερα να χαλάνε την ηρεμία σου. Επίσης αυτές οι περατζάδες μπορούν να πραγματοποιηθούν περισσότερο από μια φορά δίνοντας την ευκαιρία στο spinner να τσακώσει και παραπάνω από ένα ψάρια. Σε αυτά τα σημεία λοιπόν δε θα πάς για μικρά αρπακτικά και ακόμα και ένα ψάρι αν τσακώσεις θα είναι πιστεύω ικανοποιητικό! Οι εποχές που μπορείς να ψαρέψεις εδώ είναι όλες αφού μερικά από τα ψάρια που αναζητάς παραμένουν στα νερά μας και τους κρύους μήνες αλλά το καλοκαίρι έχει να δώσει μια άλλη πινελιά στο ψάρεμά μας.

Μειονεκτήματα:

Το πρώτο και βασικότερο είναι το θέμα ασφάλειας, καθώς σε τέτοια μέρη εύκολα εκτός από το καλάμι σου κινδυνεύεις να σπάσεις και κανένα ποδάρι. Μετά είναι και το θέμα της κατάβασης όπου σε περιορίζει πολύ ως προς τον εξοπλισμό που μπορείς να μεταφέρεις μαζί σου. Σε αυτά τα σημεία λοιπόν θα πρέπει να έχεις απαραίτητα και παρέα, οπότε το να βρεθούν δύο τόσο τρελοί είναι ακόμα μια πρόκληση. Όμως εκτός από ασφάλεια χρειάζεται και για το θέμα του αποχιάσματος – γαντζώματος που είναι άθλος σε αυτά τα μέρη. Το καλοκαίρι ο ήλιος μπορεί να είναι σε μεγάλο βαθμό επικίνδυνος. Ακόμα κάτι που θα πρέπει να λάβεις σοβαρά υπ όψιν σου είναι ότι τα ψάρια τρώνε καλύτερα με καιρό οπότε να ξέρεις ότι το πιτσίλισμα δε το γλιτώνεις. Αν όμως ο καιρός γίνει πιο έντονος θα πρέπει να έχεις προνοήσει να έχεις τα πράγματά σου σε ασφαλές σημείο και φυσικά προς θεού να μη βρεθείς στη θάλασσα. Επίσης το Heavy spinning είναι κυρίως σταθερό ψάρεμα όπου στην ουσία στήνεις καρτέρι στα ψάρια. Πιο απλά σπινάρεις μέχρι να περάσουν τα ψάρια από το πόστο σου, ενώ το να ακολουθήσεις μια τόσο ιδιόμορφη ακτογραμμή είναι επικίνδυνο και χωρίς ιδιαίτερη σημασία.

Καιρός

Αυτός είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για μια πετυχημένη εξόρμηση. Ο καιρός θα πρέπει να είναι «ζωντανός»! Να έχει καιρό δηλαδή και όσο πιο έντονες καιρικές συνθήκες, τόσο καλύτερα θα είναι και τα αποτελέσματα. Το πόσο καιρό μπορεί να αντέξει ο καθένας είναι προσωπικό θέμα, και το σίγουρο είναι ότι θα βραχούμε και πολύ μάλιστα, αλλά αυτή την εποχή αυτό δεν είναι κάτι δυσάρεστο νομίζω. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι αυτή την εποχή περισσότερο από κάθε άλλη, όταν ο καιρός σπάει τα κύματα στην στεριά, τα νερά υπεροξυγονώνονται και η μειωμένη διαύγεια σε συνδυασμό με την μικρή ικανότητα τον μικρόσωμων ψαριών να κινηθούν στην αναταραχή, μετατρέπουν το πόστο μας σε ένα πεδίο κυνηγιού που… ότι κινείται εκτελείται.

Σε αυτές τις συνθήκες τα μεγάλα αρπακτικά δεν θα κάτσουν να πολυσκεφτούν. Δεν έχουν αναστολές. Παράμαλλα και νήμα είναι εξαφανισμένα, και αρκεί μόνο κάτι που μοιάζει με ψάρι (το τεχνητό μας) να περάσει από το πεδίο κυνηγιού και αυτό είναι όλο. Εμείς απλά παραμένουμε στο πόστο μας και εκτελούμε βολή μετά από βολή, ώστε όταν τα αρπακτικά περάσουν, να μας βρούνε μπροστά τους και όχι να παίζουμε στο κινητό. Σημειώνω ότι επιτυχημένο ένα τέτοιο ψάρεμα είναι όταν βγει ένα ψάρι, ή το πολύ δύο, σπάνια θα πάρουμε περισσότερα. Όμως μιλάμε για ψάρια που μετράνε!

Τα ψάρια που αναζητάμε

Πρώτη και καλύτερη είναι η αδιαμφισβήτητη κυρίαρχος του πόθου κάθε παράκτιου ψαρά. Η συναγρίδα. Ένα ψάρι για λίγους! Ένα ψάρι για τολμηρούς. Μετά από 100 και βάλε ψάρια που έχω πάρει από ακτή με τεχνητά και πλάνους, μπορώ να πω ότι είναι το μοναδικό ψάρι που ξέρει να παίζει εντός έδρας με απαράμιλλη άνεση. Με την καχυποψία τσιπούρας, προτοξάδερφα βλέπετε, δοκιμάζει τα νεύρα μας στο απεριόριστο, αλλά όταν όλα είναι σωστά, θα κάνει το λάθος. Από εκεί και πέρα θα δοκιμάσει πολυάριθμες στρατηγικές να μας ξεφορτωθεί και συχνά θα το πετύχει, όταν όμως καταφέρεις να φέρεις μια στα πόδια σου και τελικά να την κρατήσεις, το συναίσθημα δεν περιγράφεται. Γιατί έχεις ξεγελάσει έναν πολύ έξυπνο κυνηγό που όμοιός του δεν υπάρχει στο θαλασσινό βασίλειο. Η συναγρίδα με καιρό μπορεί να ξύσει την κοιλιά της σε λίγους πόντους νερό προκειμένου να πιέσει κέφαλους, μελανούρια, πέρκες και ότι άλλο μπορεί.

Δεν την απασχολεί τι θα είναι αυτό, φτάνει να φάει! Μετά ακολουθεί το μανάλι ή κάποιο μαγιάτικο. Και αυτά γυροφέρνουν την ρηχή ζώνη, ιδιαίτερα με καιρό, προκειμένου να αιφνιδιάσουν μικρόψαρα. Χάρη στην ταχύτητα που τα διακρίνει και την δύναμη, δαμάζουν και τα πιο δυνατά κύματα και κινούνται όλο χάρη, σπέρνοντας τον όλεθρο στον αφρό. Τέλος τα διάφορα μαύρα ψάρια και περισσότερο οι στήρες, αφήνουν τα βαθύτερα θαλάμια και μέρες με καιρό, ανεβαίνουν ρηχά και καραδοκούν στο πρώτο πέσιμο. Δεν διστάζουν να εφορμήσουν και αφρό σε κάποιο απρόσεκτο μικρόψαρο. Αυτά είναι τα τρία βασικά αρπακτικά που θα βρούμε σχετικά ρηχά και με καιρό, προκειμένου να νιώσουμε απερίγραπτα συναισθήματα και χαρά!

Ώρα

Η ώρα ψαρέματος παίζει και αυτή πρωταγωνιστικό ρόλο. Σε γενικές γραμμές τα μανάλια και τα μαύρα πάνε παρέα, ενώ η συναγρίδα αρέσκεται σε διαφορετικές ώρες. Τα μανάλια και τα μαύρα αγαπάνε νωρίς το πρωί και αργά το απόγευμα να κυνηγάνε κοντά στα ρηχά, όμως συχνά θα τα πάρουμε και καταμεσής στη μέρα, πάντα με έντονες καιρικές συνθήκες. Η συναγρίδα από την άλλη, θέλει ντάλα ήλιο. Όσο πιο δυνατός και ικανός να σε στείλει από ηλίαση, τόσο πιο κατάλληλος για την βασίλισσα της αιγιαλίτιδας ζώνης. Με κύριες ώρες δράσης 11 το πρωί με 6 το απόγευμα και με τις περισσότερες συλλήψεις 1 το μεσημέρι με 5 το απόγευμα, καταλαβαίνουμε ότι θα χρειαστούμε αρκετό αντηλιακό, καπέλα, UV μπλούζες και μπόλικες βουτιές.

Τεχνητά

Πολλά τεχνητά μπορούν να δώσουν αποτελέσματα στο ψάρεμά μας, φτάνει να πληρούν κάποιες προϋποθέσεις. Για παράδειγμα θα πρέπει να έχουν πολύ καλή βολή και συχνά θα πρέπει να είναι βυθιζόμενα για να αντιμετωπίσουν και τα κύματα αλλά και να πλησιάσουν την ζώνη που κυνηγάνε τα ψάρια. Μεγάλα minnows με βάρος πάνω από 50 γραμμάρια κάνουν την διαφορά, γιατί έχουν και καλή βολή και γρήγορο ρυθμό βυθίσματος και δουλεύουν με σταθερή ανάκτηση ή twitching ώστε να δούμε που προτιμάνε να επιτεθούν τα ψάρια. Όσο πιο μεγάλα τόσο το καλύτερο αφού θα δώσουν άμεσα στόχο μέσα στα αφρισμένα κύματα. Ένα μεγάλο Minnow μιμούμενο ένα τραυματισμένο ψάρι, είναι μια πρώτης τάξεως επιλογή για επίθεση. Μετά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε βαριά pencils, ακόμα και κουτάλια. Οτιδήποτε έχει κίνηση και αντανάκλαση σε ένα τέτοιο περιβάλλον, είναι καταδικασμένο, όταν τα μεγάλα αρπακτικά κάνουν την περατζάδα τους.