Ένα λαβράκι πιασμένο σε αμερικάνικο σκουλήκι, στην περιοχή του ενυδρείου.
Η ξακουστή και κοσμοπολίτικη Ρόδος, είναι το μεγαλύτερο νησί της Δωδεκανήσου και το τέταρτο κατά σειρά στην Ελλάδα. Βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά του Αιγαίου και πάρα πολύ κοντά στις Μικρασιατικές ακτές. Οι σπάνιες φυσικές ομορφιές, τα ιστορικά μνημεία και οι ονειρεμένες παραλίες του νησιού με τις γαλάζιες σημαίες, δημιουργούν ιδανικές προϋποθέσεις τόσο για απαράμιλλες διακοπές, όσο και για αναπάντεχες ψαρευτικές περιπέτειες.
Το «σμαράγδι» του Αιγαίου πελάγους.
Οι περισσότεροι, ίσως θα θυμάστε τη Ρόδο από τα ανέμελα σχολικά σας χρόνια και συγκεκριμένα από την πενταήμερη μαθητική εκδρομή που τυχόν κάνατε εκεί. Άλλοι πάλι, σίγουρα θα έχετε κάποια στιγμή κατά το παρελθόν θαυμάσει αυτό το νησί, μέσα από κάποια ταινία του ελληνικού ή του ξένου κινηματογράφου.
Η ιστορία βέβαια του νησιού και η μεγάλη του φήμη ανά τον κόσμο, δεν προέκυψε μόνο από τις ονειρικές πλαζ, που τυγχάνει να βλέπουμε συχνά στο «γυαλί» και τις καρτ ποστάλ, αλλά από την λαμπρή αρχαία ιστορία του νησιού, την μεσαιωνική, και το «ηχηρό» πέρασμα των Ιωαννιτών ιπποτών.
Άποψη της βορειοδυτικής πλευράς του νησιού, που βρίσκεται και το ενυδρείο.
Η Ρόδος είναι αλήθεια ότι αποτελεί ακόμη και σήμερα έναν αρκετά δημοφιλή προορισμό τόσο για διεθνείς όσο και για εγχώριους τουρίστες. Βρίσκεται περίπου 350χλμ. νοτιοανατολικά της Αθήνας και μόλις 18χλμ. νοτιοδυτικά της Τουρκίας. Η σύνδεση με το λιμάνι του Πειραιά είναι πλέον καθημερινή. Τα σύγχρονα(για τα Ελληνικά δεδομένα) επιβατηγά πλοία, πραγματοποιούν το δρομολόγιο σε 14 με 15 ώρες, ενώ τις περισσότερες φορές προσφέρουν ένα… σχετικά ευχάριστο και όμορφο ταξίδι!
Συνδυάζοντας, ψάρεμα και ποιοτικές διακοπές.
Το «νησί του ήλιου» η Ρόδος, όπως φυσικά και όλα τα υπόλοιπα μικρά νησιά της Δωδεκανήσου, διαθέτουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που προσδίδουν μια διαφορετική και ασυνήθιστη καλοκαιρινή αίγλη. Οι δεκάδες οργανωμένες παραλίες και οι άλλες τόσες απόμερες και ερημικές, δημιουργούν πόλο έλξης τόσο για ρομαντικούς παραθεριστές, όσο και για ασυμβίβαστους ψαράδες που αναζητούν κάθε τόσο νέες ψαρευτικές περιπέτειες. Άσχετα λοιπόν με το ψαρευτικό γούστο… και την περίπτωση του καθενός, το σίγουρο είναι ότι αυτός που αποφασίζει να πάει για καλοκαιρινές διακοπές στη Ρόδο, παίρνοντας μαζί τα ψαρικά του, θα ανταμειφθεί δεόντως ανακαλύπτοντας εξαιρετικούς και πρόσφορους ψαρότοπους.
Ο Σάββας με έναν ωραίο σαργό, που έφαγε σε κόκκινο ακροβάτη, το σούρουπο.
Τα 253χλμ. μήκους ακτογραμμής, από τα 1.401τ.χλμ. της πλήρης έκτασης συνολικά του εδάφους του νησιού, προσφέρονται και δημιουργούν τις προϋποθέσεις ώστε να εκτελέσει κανείς οποιαδήποτε μορφή τεχνικής ψαρέματος θελήσει.
Πέρα λοιπόν από την γνωστή καλοκαιρινή αύρα και την κραιπάλη των διακοπών, το νησί της Ρόδου προσφέρει και ένα κορυφαίο «μείγμα» ψαρευτικής εμπειρίας.
Το σίγουρο, είναι ότι ψαρεύοντας κάποιος στη Ρόδο από την ακτή, εύκολα μπορεί να συναντήσει μερικά ασυνήθιστα μεγάλα είδη ψαριών της οικογένειας των Σπαριδών, των Σκιανιδών, αλλά και πληθώρα πλέον τροπικών που εισήλθαν από την ερυθρά θάλασσα.
Ο Θοδωρής με μια μουρμούρα πιασμένη σε κορδέλα, στην δυτική πλευρά του νησιού.
Ιδανική περίοδος.
Βρισκόμενος λοιπόν κάποιος στο νησί κατά το δίμηνο Ιουλίου –Αυγούστου, για διακοπές και ψάρεμα, μπορεί να τύχει να απολαύσει μια περιπετειώδες μάχη, ακόμη και να καταρρίψει κάποιο προσωπικό του… ρεκόρ. Όχι, μη σας ανησυχούν οι άρτια οργανωμένες παραλίες που σφύζουν από πλήθος ηλιοκαμένων Σκανδιναβικών κορμιών. Αργά την νύχτα, τα κορμιά τρέχουν στα μπαρ και έτσι οι παραλίες ερημώνουν και μεταλλάσσονται σε αλιευτικούς παραδείσους, υψηλής δραστηριότητας. Για αυτούς όμως που θέλουν να είναι ήρεμοι και προπάντων σίγουροι, το νησί διαθέτει κυρίως στην δυτική του πλευρά, πάρα πολλές απομονωμένες ακτές. Οι ακτές εκεί, σμιλεύονται συνεχώς από τα ξεσπάσματα του ανέμου και των κυμάτων που δημιουργούνται, αποτρέποντας συχνά το κολύμπι και το χαλάρωμα, οπότε αποτελούν No1 προορισμό για τους επίδοξους casters. Τα λαυράκια, οι μουρμούρες και οι μεγάλοι σαργοί θα μας γεμίσουν χαρά και υπερηφάνεια.
Οι ανατολικές ακτές πάλι, ενώ είναι το ίδιο μαγευτικές και πεντακάθαρες, δεν ενδείκνυνται τόσο για ψάρεμα casting, ειδικά ημερήσιο, λόγω της πολυκοσμίας. Βέβαια, στην ανατολική πλευρά υπάρχουν περισσότερες βραχώδεις ακτές, όπου οι Εγγλεζάδες θα λατρέψουν με την πρώτη ματιά. Ας δούμε όμως παρακάτω επιλεκτικά κάποιες από τις παραλίες-ψαρότοπους που μπορούν να μας χαρίσουν ψυχική γαλήνη και συγχρόνως ψαρευτική διέγερση, αφού αποφασίσουμε να βρεθούμε στην πρωτεύουσα της Δωδεκανήσου, συνδυάζοντας αναψυχή και ψάρεμα.
Τα μεγάλα μυλοκόπια, μπορούμε να τα αναζητήσουμε με την τεχνική του casting στην δυτική πλευρά του νησιού.
Στο ενυδρείο
Η θαλάσσια περιοχή στο βορειοδυτικό άκρο του νησιού, στο κέντρο της πόλης της Ρόδου, κάτω ακριβώς από το ιστορικό και μεγαλοπρεπές ενυδρείο, παρουσιάζει συχνά υψηλό ενδιαφέρον για τους ντόπιους ψαράδες, αφού είναι γνωστή η παρουσία πολύ καλών ψαριών, όλο το χρόνο. Τα πολύ βαθιά νερά που συναντάμε εκεί σε μικρή απόσταση από την ακτή προσφέρουν το λιγότερο, ποικιλία αλιευμάτων. Η απότομη κλίση της ακτής όπου φανερώνει και το μεγάλο βάθος, είναι η αιτία που στην περιοχή μπορεί κανείς με κάποιο ψαροδόλι όπως π.χ φρέσκια σαρδέλα, να πιάσει εκτός από σφυρίδες, στείρες ακόμη και κάποια ευμεγέθη φαγκριά, που καλό είναι φυσικά όταν πιάνονται σε μικρά μεγέθη να απελευθερώνονται, χωρίς δεύτερη σκέψη. Επίσης, τα χταπόδια συχνά-πυκνά θα συμπληρώσουν την ψαριά μας στην ευρύτερη περιοχή του ενυδρείου, όπως και οι μεγάλοι λούτσοι και τα μαγιάτικα, εάν «σύρουμε» κάποιο τεχνητό δόλωμα στον αφρό, και στα μεσόνερα.
Το μόνο που θα πρέπει να έχουμε κατά νου εάν αποφασίσουμε να πραγματοποιήσουμε μια ψαρευτική εξόρμηση στην περιοχή του ενυδρείου, είναι το πλήθος λουομένων που όπως προείπαμε, ευτυχώς αποχωρούν με την δύση του καυτού ήλιου.
Η σύσταση του ανωτέρω βυθού, είναι μικτή και αποτελείτε από μικρό βότσαλο, άμμο, φυκιάδες και κάποιες διάσπαρτες πλάκες. Το βάθος εκεί είναι σχετικά μεγάλο για τα δεδομένα του νησιού, αφού ξεπερνά τα 6 - 8 μέτρα σε πολύ μικρή σχετικά απόσταση από την ακτή. Το μοναδικό μειονέκτημα, για άλλους προτέρημα, είναι τα ρεύματα στην περιοχή που συχνά δημιουργούν μπερδέματα στις αρματωσιές μας, αλλά είναι και αυτά που μεταφέρουν τροφή άρα και ψάρια.
Ένας μικρός λαγοκέφαλος (προσοχή τοξικός), πιασμένος με την τεχνική του εγγλέζικου και δόλωμα bigattini.
Στο Κιοτάρι
Το Κιοτάρι είναι ένα χωριό και βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά του νησιού, απέχει 60χλμ. από την πόλη και διαθέτει απόμερες παραλίες με ψιλή άμμο και βράχια, όπως και πολύ όμορφα παραλιακά ταβερνάκια για φαγητό. Όσοι επιλέξουν τις βραχώδεις ακτές, μπορούν με την τεχνική του εγγλέζικου και δόλωμα ζυμάρι, να πιάσουν αρκετούς γερμανούς(αγριόσαλπες), σκάρους αλλά και μεγάλους κεφάλους. Για τους casters, που θα ψαρέψουν στο Κιοτάρι με λεπτά ζωντανά σκουλήκια, όπως π.χ θηκαρίσιο, κόκκινο άγριο, ακροβάτη και αμερικάνο, οι μεγάλες μουρμουρομάνες θα τους εκπλήξουν. Ένα αρνητικό στοιχείο γενικότερα στην νοτιοανατολική πλευρά του νησιού είναι η ύπαρξη του τοξικού λαγοκέφαλου, που ίσως μας αναγκάσει να δέσουμε ξανά και ξανά αρκετά αγκίστρια λόγω της ιδιαιτερότητας του να κόβει με τα δόντια του κυριολεκτικά τα πάντα. Σε μια τέτοια περίπτωση συνήθως βοηθά το να σταματήσουμε για λίγο να ρίχνουμε δόλωμα στο νερό μέχρι να απομακρυνθούν, για να συνεχίσουμε.
Τέλος, αξίζει να επισημάνουμε ότι το νησί διαθέτει αρκετά καταστήματα πώλησης ειδών αλιείας όπου μπορεί κανείς να εφοδιαστεί κυριολεκτικά τα πάντα, αφού διαθέτουν μεγάλη ποικιλία εξοπλισμού, αξεσουάρ και φυσικά ζωντανών δολωμάτων.