Αντώνης Δρόσος

Ήταν κάπου το 84 όταν αποφάσισε να κάνει δειλά το πρώτο του βήμα και να ασχοληθεί με την αρθρογραφία, στο μοναδικό τότε θαλασσινό, αλιευτικό, μηνιαίο περιοδικό, τον «Υποβρύχιο Κόσμο». Το 1997, κάνει το επόμενο βήμα και μετακομίζει στις εκδόσεις Βαρβέρη όπου «Βυθός», «Ψάρεμα» και «Ψάρεμα με Σκάφος» φιλοξενούν σχεδόν ανελλιπώς άρθρα του, για όλες τις τεχνικές ψαρέματος, παράκτιες, υποβρύχιες ή από σκάφος. Το επόμενο βήμα θα γίνει το Νοέμβριο του 2006, όταν και αναλαμβάνει την αρχισυνταξία του - αρχικά ένθετου και μετέπειτα ανεξάρτητου - περιοδικού «Ψάρεμα με Σκάφος», με αντικείμενο αποκλειστικά τα ψαρέματα από σκάφος και το οποίο επιμελήθηκε έως και το Σεπτέμβρη του 2012. Η έκδοση του περιοδικού «Boat & Fishing» θα είναι για μια πενταετία, μέχρι και το Σεπτέμβριο του 2017 το επόμενο μεγάλο σκαλοπάτι όπου από τις αρχές του 2018 η ιστοσελίδα DROSOSFISHING θα γίνει ο τελικός του σταθμός, ενώ θα συνεχίσει να αρθρογραφεί στα περιοδικά «Ψάρεμα», «Ψάρεμα με Σκάφος».
Αθλητής του ψαροτούφεκου αλλά και της αγωνιστικής αλιείας με συμμετοχές και διακρίσεις σε τοπικούς, διασυλλογικούς, πανελλήνιους και διεθνείς αγώνες. Ιδιοκτήτης του ηλεκτρονικού καταστήματος ειδών αλιείας fishing-online.gr όπου οι φίλοι του ψαρέματος μπορούν να τον συμβουλευτούν και να βρουν μαζί εξοπλισμό κατάλληλο για τα δικά τους ψαρέματα. Ιδρυτής του Α.Ν.Ο. Καρύστου όπου για μεγάλο χρονικό διάστημα εκλέγεται πρόεδρος ενώ σήμερα συνεχίζει να παραμένει μέλος του συμβουλίου. Παντρεμένος με τη Σοφία Κιούκη έχει δυο κόρες τη Χρύσα και τη Μαρία.


ΨΑΡΕΥΤΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ - «Mεγάλες τσιπούρες παντός καιρού!»

Του Γιάννη Παπαθανασίου - Ιούλιος 2021 - Τ.272

ΨΑΡΕΥΤΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ - «Mεγάλες τσιπούρες παντός καιρού!»

Μεγάλες τσιπούρες γιαλό, χειμώνα, καλοκαίρι, άνοιξη και φθινόπωρο! Μύθος ή πραγματικότητα; Μακάρι νάξερα. Αυτό που ξέρω καλά είναι πως οι εποχές άλλαξαν, γιατί όχι και τα ψάρια ρότα και συνήθειες! Βλέπεις φέτος ένα χειμώνα να σε γονατίζει και του χρόνου νέτα κι από Χριστούγεννα καλοκαίρι!

Καλοκαίρι 2021. Το χρονικό μιάς Απρόσμενης Αναμέτρησης.

Του Γιάννη Παπαθανασίου. Α' ΜΕΡΟΣ. T.272

Καλοκαίρι 2021. Το χρονικό μιάς Απρόσμενης Αναμέτρησης.

Kαλοκαίρι περπατημένο και ζέστα μπόλικη.

Ισχυρά μελτέμια, παιδιά της τραμουντάνας, φρόντιζαν να καταλαγιάζουν τις υψηλές θερμοκρασίες σε ανεκτά για την εποχή επίπεδα.

Οι παραθεριστές απολάμβαναν την θάλασσα εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο με κάθε δυνατό τρόπο.

Απ’ το πρωινό τους μπάνιο στα κρυστάλλινα γαληνεμένα νερά και την μεσημβρινή μάσα και βόλτα πλατσουρίζοντας στο κυμοθάλασσο, ως το απογευματινό κολύμπι στο ηλιοβασίλεμα και τον περίπατο στην ακρογιαλιά. Ως εκεί όλα έβαιναν καλώς.

Μόλις όμως σουρούπωνε κι έπαιρνε να μοιάζει ο κόρφος ο αρτεμησιακός χαρτι να γράψεις θαρρείς απάνω του και λαδιά πυροφανατζίδικη, ο κόσμος όλος κι ο ντουνιάς σεληνιαζότανε και το σκηνικό άλλαζε.

Πολλάγκιστρα και Λαβρακομάνες (3ο Μέρος). Σβουρίζειν αλλά ελληνικά!

Του Γιάννη Παπαθανασίου

Πολλάγκιστρα και Λαβρακομάνες (3ο Μέρος). Σβουρίζειν αλλά ελληνικά!

Έτσι και δεν το κατέχεις το σβουρίζειν, δεν είναι ν’ ανακατεύεσαι με το άθλημα σε γρήγορα ψάρια! Με τους χαλβάδες είναι εύκολο αλλά τα αεικίνητα θέλουνε σβελτάδα κι απλωτές χεριές. Σε κάθε γοργό κεφάλι του η μισινέζα τέντωνε και τίναζε από πάνω της το νερό λες και ζωντάνευε.

Λάου – λάου θέλει Γιαννάκο μου και πάρε δώσε.

Πολλάγκιστρα και Λαβρακομάνες (2ο Μέρος) Έτσι τα χρόνια πέρασαν και τα μεγάλα λαβράκια ξεχάστηκαν.

Του Γιάννη Παπαθανασίου

Πολλάγκιστρα και Λαβρακομάνες (2ο Μέρος)  Έτσι τα χρόνια πέρασαν και τα μεγάλα λαβράκια ξεχάστηκαν.

Το σκαρί του. Σήμερα που κάθε χωρίο έχει το λιμανάκι του και οι λιμενοβραχίονες έγιναν αεροδιάδρομοι, οι λαβρακάδες έπαψαν να το ψάχνουνε εκεί που τόβρισκαν. Στο λιμάνι, μα έξω απ’ αυτό, στον κάβο ακόμα περισσότερο μα και στην αφρουδιά της πέτρας, στη σκιά των βράχων ή όπου αλλού θες, το λαβράκι θα κυνηγήσει για να φαει. Τσιφλικάς μεν και λιμανοφύλακας αλλά η αλητεία – αλητεία, να τα λέμε κι αυτά. Το ψαροτόπι που θα βγάλεις λαβράκια να ξέρεις έχει κάτι ιδιαίτερο.

Mεγάλα κορωνάτα στη Φρίσσα. Πάμε λιθάρια;

Του Γιάννη Παπαθανασιού

Mεγάλα κορωνάτα στη Φρίσσα. Πάμε λιθάρια;

Ένα χειμώνα με καλοσύνη κι έναν ορίζοντα μελί και γλύκισμα της ψαροσύνης, βρέθηκα στο αλιευτικό καταφύγι με τον καπετάν Σταμάτη να σενιάρει τα τελευταία στο γρι - γρί, πριν ξεκινήσει για το ταξίδι τ’ αποψινό.

Back To Top