Το έζησε ο Δημοσθένης Βαρβέρης
Έχουν περάσει 16 χρόνια από το συμβάν που θα σας περιγράψω πιο κάτω. Είναι μια ιστορία που συνέβη το Σεπτέμβριο του 2005 στο μικρό κόλπο της Αγίας Ειρήνης δίπλα στα Λουτρά της Κύθνου.
Έχω πάει στο νησί για ψάρεμα με το Γιώργο Πατεστή και το μεσημέρι της Κυριακής λίγο πριν φύγω βρίσκομαι στην όμορφη ταβέρνα του φίλου μου Κώστα Σούμα στην Αγία Ειρήνη, τρώγοντας και συζητώντας για το πως πέρασε το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς. Είναι μια υπέροχη μέρα χωρίς καθόλου άνεμο ηλιόλουστη και ζεστή.
Στην άκρια του μικρού κόλπου δίπλα στην αμμουδιά είναι δύο εργάτες οι οποίοι, χτίζουν ένα μικρό τοίχο δίπλα στην εκκλησιά. Τρώγοντας και πίνοντας το όμορφο κρασάκι μαζί με το φίλο μου την ησυχία διακόπτει ξαφνικά ένας έντονος θόρυβος, που προερχόταν από τη θάλασσα. Κοιτάμε και βλέπουμε ένα μεγάλο κοπάδι κυνηγών να “κυνηγιέται” από μεγαλύτερα ψάρια, πιθανόν μαγιάτικα και να βγαίνουνε προς την ακτή σε 10 πόντους νερό.
Του Αντώνη Δρόσου
Τα ελαφριά μποτάκια ευρείας χρήσης της DAM που θα μας συντροφέψουν στις περισσότερες εξορμήσεις μας. Έχουν αδιάβροχη επένδυση, ενώ στο πάνω μέρος φέρουν δέρμα σουέτ. Στην περιοχή των δαχτύλων και της φτέρνας έχουν ενίσχυση από υλικό PU, πάνω από τη σόλα EVA, ενώ η σόλα είναι τρακτερωτή, από αντιολισθητικό rubber. Στο εσωτερικό διαθέτουν αφαιρούμενο πάτο. Θα τα βρούμε σε μεγέθη 43-47.
Του Γιάννη Παπαθανασίου - Ιούλιος 2021 - Τ.272
Μεγάλες τσιπούρες γιαλό, χειμώνα, καλοκαίρι, άνοιξη και φθινόπωρο!
Μύθος ή πραγματικότητα; Μακάρι νάξερα.
Αυτό που ξέρω καλά είναι πως οι εποχές άλλαξαν, γιατί όχι και τα ψάρια ρότα και συνήθειες!
Βλέπεις φέτος ένα χειμώνα να σε γονατίζει και του χρόνου νέτα κι από Χριστούγεννα καλοκαίρι!
Ανθίζουνε οι μυγδαλιές ένεκα που πάνε κι αυτές με τις θερμοκρασίες κι όχι με τα ημερολόγια και πλακώνει ένας Μάρτης άλογο και τις παίρνει και τις σηκώνει.
Του Γιάννη Παπαθανασίου. Α' ΜΕΡΟΣ. T.272
Kαλοκαίρι περπατημένο και ζέστα μπόλικη.
Ισχυρά μελτέμια, παιδιά της τραμουντάνας, φρόντιζαν να καταλαγιάζουν τις υψηλές θερμοκρασίες σε ανεκτά για την εποχή επίπεδα.
Οι παραθεριστές απολάμβαναν την θάλασσα εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο με κάθε δυνατό τρόπο.
Απ’ το πρωινό τους μπάνιο στα κρυστάλλινα γαληνεμένα νερά και την μεσημβρινή μάσα και βόλτα πλατσουρίζοντας στο κυμοθάλασσο, ως το απογευματινό κολύμπι στο ηλιοβασίλεμα και τον περίπατο στην ακρογιαλιά. Ως εκεί όλα έβαιναν καλώς.
Μόλις όμως σουρούπωνε κι έπαιρνε να μοιάζει ο κόρφος ο αρτεμησιακός χαρτι να γράψεις θαρρείς απάνω του και λαδιά πυροφανατζίδικη, ο κόσμος όλος κι ο ντουνιάς σεληνιαζότανε και το σκηνικό άλλαζε.
Του Παναγιώτη Κολλιόπουλου T.271
Πριν πάμε παρακάτω όμως ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ως θαλάσσιο ρεύμα ορίζεται κάθε συνεχής κίνηση του θαλασσινού νερού προς την ίδια κατεύθυνση εντός μιας συγκεκριμένης περιοχής της θάλασσας. Πρόκειται για ένα πολύ συχνό φαινόμενο το οποίο προκαλείται από δυνάμεις που δρουν επί της μέσης ροής του υδάτινου όγκου, όπως το «σπάσιμο» των κυμάτων, ο άνεμος, η βαρύτητα, η διαφορά θερμοκρασίας και οι μεταβολές της πυκνότητας του θαλασσινού νερού λόγω της εξάτμισης και μεταβολής της αλμυρότητας. Βέβαια υπάρχει και η εκδοχή ώπου οι παλίρροιες δημιουργούν παροδικά περιοδικώς εναλλασσόμενα ρεύματα, τα λεγόμενα παλιρροϊκά τα οποία προκαλούνται από τις έλξεις της Σελήνης και του Ηλίου.