Γιάννης Παπαθανασίου

Ο Γιάννης Παπαθανασίου γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1963 στον Πειραιά και η καταγωγή του είναι από την Βόρεια Εύβοια.

Σπούδασε Τοπογράφος Μηχανικός, Αρχιτεκτονικό Design, Γραφιστική και Ζωγραφική.
Aσχολήθηκε επαγγελματικά με τη Διαφήμιση και εργάζεται μέχρι σήμερα ως καλλιτεχνικός διευθυντής σε ελληνική διαφημιστική εταιρεία.
Zωγραφίζει, σκιτσάρει, γράφει και ψαρεύει με πάθος.
Ψαρεύει απλά ερασιτεχνικά όπως οι περισσότεροι Έλληνες ψαράδες και αρθογραφεί εδώ και πολλά χρόνια στο ελληνικό περιοδικό Ψάρεμα.

Παρατσούκλι Ψαρόγιαννος.
Τα γραπτά του, κατάθεση όλων όσων πιστεύει για το πατροπαράδοτο ελληνικό ψάρεμα.
Δηλώνει Έλληνας ερασιτέχνης ψαράς και καμαρώνει!


ΨΑΡΕΥΤΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ - «Mεγάλες τσιπούρες παντός καιρού!»

Του Γιάννη Παπαθανασίου - Ιούλιος 2021 - Τ.272

ΨΑΡΕΥΤΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ - «Mεγάλες τσιπούρες παντός καιρού!»

Μεγάλες τσιπούρες γιαλό, χειμώνα, καλοκαίρι, άνοιξη και φθινόπωρο! Μύθος ή πραγματικότητα; Μακάρι νάξερα. Αυτό που ξέρω καλά είναι πως οι εποχές άλλαξαν, γιατί όχι και τα ψάρια ρότα και συνήθειες! Βλέπεις φέτος ένα χειμώνα να σε γονατίζει και του χρόνου νέτα κι από Χριστούγεννα καλοκαίρι!

Mεγάλα κορωνάτα στη Φρίσσα. Πάμε λιθάρια;

Του Γιάννη Παπαθανασιού

Mεγάλα κορωνάτα στη Φρίσσα. Πάμε λιθάρια;

Ένα χειμώνα με καλοσύνη κι έναν ορίζοντα μελί και γλύκισμα της ψαροσύνης, βρέθηκα στο αλιευτικό καταφύγι με τον καπετάν Σταμάτη να σενιάρει τα τελευταία στο γρι - γρί, πριν ξεκινήσει για το ταξίδι τ’ αποψινό.

Πολλάγγιστρα - Mεγάλα κορωνάτα στη φρίσσα - Πάμε μουράγιο;

Του Γιάννη Παπαθανασίου

Πολλάγγιστρα - Mεγάλα κορωνάτα στη φρίσσα - Πάμε μουράγιο;

Πίσω ξανά στο χωριό την παράλλη τη μέρα αναζητώντας τις στο μουράγιο και στη μπούκα την αγαπημένη μου. Tη μπούκα της καρδιάς μου, την πιο περατζάνικια.

Πολλάγγιστρα - Mεγάλα κορωνάτα στη Φρίσσα - Πάμε γιαλό;

Του Γιάννη Παπαθανασίου

Πολλάγγιστρα - Mεγάλα κορωνάτα στη Φρίσσα - Πάμε γιαλό;

Ένα απομεσήμερο με αέρα σκιαθίτικο ξεγυρισμένο, κατέβηκα στο λιμάνι η ώρα έντεκα περασμένη για μπανιστήρι και σουλάτσο. Τα γριγριά που συνέχιζαν ακόμα να δουλεύουνε, ήτανε μετρημένα στα δάχτυλα του μισού χεριού κι εξαφανισμένα.

Η επιλογή της φρίσσας.

Του Γιάννη Παπαθανασίου

Η επιλογή της φρίσσας.

Το λοιπόν για δόλωμα και το εξεπιτούτου πάστωμά της εκείνη την συγκεκριμένη εποχή, δεν ήταν τυχαίο, μιας και μπορούσαν να την δολώνουν ολόφρεσκη αν έπρεπε, βρίσκοντάς την σε καθημερινή βάση και μάλιστα για πέταμα, χωρίς να έχουν υποχρέωση σε κανέναν και βασικά χωρίς να δίνουν χρήματα. Δώσε βάση στην πενιά και κάτσε σκέψου.

Back To Top